فَأَرْسَلْنٰا فِیهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ أَنِ اُعْبُدُوا اَللّٰهَ مٰا لَکُمْ مِنْ إِلٰهٍ غَیْرُهُ أَ فَلاٰ تَتَّقُونَ (۳۲) وَ قٰالَ اَلْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ اَلَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِلِقٰاءِ اَلْآخِرَةِ وَ أَتْرَفْنٰاهُمْ فِی اَلْحَیٰاةِ اَلدُّنْیٰا مٰا هٰذٰا إِلاّٰ بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یَأْکُلُ مِمّٰا تَأْکُلُونَ مِنْهُ وَ یَشْرَبُ مِمّٰا تَشْرَبُونَ (۳۳) وَ لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَراً مِثْلَکُمْ إِنَّکُمْ إِذاً لَخٰاسِرُونَ (۳۴) أَ یَعِدُکُمْ أَنَّکُمْ إِذٰا مِتُّمْ وَ کُنْتُمْ تُرٰاباً وَ عِظٰاماً أَنَّکُمْ مُخْرَجُونَ (۳۵) هَیْهٰاتَ هَیْهٰاتَ لِمٰا تُوعَدُونَ (۳۶) إِنْ هِیَ إِلاّٰ حَیٰاتُنَا اَلدُّنْیٰا نَمُوتُ وَ نَحْیٰا وَ مٰا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ (۳۷) إِنْ هُوَ إِلاّٰ رَجُلٌ اِفْتَریٰ عَلَی اَللّٰهِ کَذِباً وَ مٰا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِینَ (۳۸) قٰالَ رَبِّ اُنْصُرْنِی بِمٰا کَذَّبُونِ (۳۹) قٰالَ عَمّٰا قَلِیلٍ لَیُصْبِحُنَّ نٰادِمِینَ (۴۰) فَأَخَذَتْهُمُ اَلصَّیْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنٰاهُمْ غُثٰاءً فَبُعْداً لِلْقَوْمِ اَلظّٰالِمِینَ (۴۱) ثُمَّ أَنْشَأْنٰا مِنْ بَعْدِهِمْ قُرُوناً آخَرِینَ (۴۲)

پس فرستادیم در ایشان رسولانی از ایشان که بپرستید خدا را نیست مر شما را هیچ الهی غیر او پس نمی‌پرهیزید (۳۲) و گفتند آن جمع از قومش آنان که کافر شدند و تکذیب کردند ملاقات آخرت را و متنعم کردیم ایشان را در زندگانی دنیا نیست این مگر انسانی مانند شما می‌خورد از آنچه می‌خورید از آن و می‌آشامد از آنچه می‌آشامید (۳۳) و اگر فرمان برید انسانی مثل خود را بدرستی که شما آن‌گاه هر آینه زیانکارانید (۳۴) آیا وعده می‌دهد شما را که چون مردید و شدید خاک و استخوانها بدرستی که شمائید بیرون آورده‌شدگان (۳۵) دور است دور مر آنچه وعده داده می‌شوید (۳۶) نیست آن مگر زندگانی ما در دنیا می‌میریم و زنده می‌شویم و نباشیم برانگیخته‌شوندگان (۳۷) نیست او مگر مردی که می‌بندد بر خدا دروغ و نیستیم ما مر او را گروندگان (۳۸) گفت پروردگار من یاری ده مرا بسبب آنکه تکذیب کردند مرا (۳۹) گفت از آنچه گذشت اندکی هر آینه می‌گردند البته پشیمان (۴۰) پس گرفت ایشان را فریاد مهلک بحق پس کردیم ایشان را خاشاک بر روی سیل پس هلاک باد مر گروه ستمکاران را (۴۱) پس آفریدیم ما از بعد ایشان جماعتهای دیگر (۴۲)

« در بیان دعوت هود علیه السلام قوم را »