گنجور

 
صفی علیشاه

ثُمَّ إِنَّکُمْ بَعْدَ ذٰلِکَ لَمَیِّتُونَ (۱۵) ثُمَّ إِنَّکُمْ یَوْمَ اَلْقِیٰامَةِ تُبْعَثُونَ (۱۶) وَ لَقَدْ خَلَقْنٰا فَوْقَکُمْ سَبْعَ طَرٰائِقَ وَ مٰا کُنّٰا عَنِ اَلْخَلْقِ غٰافِلِینَ (۱۷) وَ أَنْزَلْنٰا مِنَ اَلسَّمٰاءِ مٰاءً بِقَدَرٍ فَأَسْکَنّٰاهُ فِی اَلْأَرْضِ وَ إِنّٰا عَلیٰ ذَهٰابٍ بِهِ لَقٰادِرُونَ (۱۸) فَأَنْشَأْنٰا لَکُمْ بِهِ جَنّٰاتٍ مِنْ نَخِیلٍ وَ أَعْنٰابٍ لَکُمْ فِیهٰا فَوٰاکِهُ کَثِیرَةٌ وَ مِنْهٰا تَأْکُلُونَ (۱۹) وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْنٰاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِلْآکِلِینَ (۲۰) وَ إِنَّ لَکُمْ فِی اَلْأَنْعٰامِ لَعِبْرَةً نُسْقِیکُمْ مِمّٰا فِی بُطُونِهٰا وَ لَکُمْ فِیهٰا مَنٰافِعُ کَثِیرَةٌ وَ مِنْهٰا تَأْکُلُونَ (۲۱) وَ عَلَیْهٰا وَ عَلَی اَلْفُلْکِ تُحْمَلُونَ (۲۲)

پس بدرستی که شما می‌شوید بعد از آن هر آینه مردگان (۱۵) پس بدرستی که شما روز قیامت برانگیخته می‌شوید (۱۶) و بحقیقت آفریدیم بر زبر شما هفت طبقات بالای هم و نباشیم از خلق بیخبران (۱۷) و فروفرستادیم از آسمان آب را باندازه پس ساکن گردانیدیم او را در زمین و بدرستی که ما بر بردن آن هر آینه تواناییم (۱۸) پس پدید آوردیم برای شما بآن بستانها از خرما بنان و انگورها مر شما راست در آنها میوه‌های بسیار و از آنها می‌خورید (۱۹) و درختی را که بیرون می‌آید از طور سینا می‌روید با روغن و نان خورش برای خورندگان (۲۰) و بدرستی که مر شما راست در شتر و گاو و گوسفند هر آینه عبرتی می‌آشامانیم شما را از آنچه در شکمهای آنهاست و مر شما راست در آن منفعتهای بسیار و از آنها می‌خورید (۲۱) و بر آنها و بر کشتی بار کرده می‌شوید (۲۲)

بعد از این ایجاد و استکمال تن

می بمیرند ار که مَردید، ار که زن

پس ز بعد از خلقت اعضاء تمام

موت و بعثی هستتان در هر مقام

پس شما خود منبعث در رستخیز

گشت خواهید از پس این جمله نیز

خلق بر بالایتان هفت آسمان

ما نمودیم آن است ره ز استارگان

آفریدستیم زآنچه در اثر

نیستیم از هیچ یک ما بی خبر

آب را نازل نمودیم از سماء

ما به اندازه ای که واجب بود، ماء

ساکنش کردیم در ارض از فراز

قدرت اندر بردنش داریم باز

بوستانها پس به آن آب از سبیل

خلق ما کردیم ز اعناب و نخیل

میوه ها باشد در آنها بس مزید

هم شما زآن نفع گیرید و خورید

هم درختی کآن بود زیتون به نام

رسته آن از طور سینا در مقام

نفعتان زآن روغن است و نان خورش

یافته در ارضِ احسان، پرورش

منبتش را طور سینا گفت از آن

که نخستین رسته است از آن مکان

هست در اَنعامتان بسیار چیز

که به آن گیرید عبرت از تمیز

بر شما شربت دهیم از شیرشان

در بطون آن باشد از تأثیرشان

اندر آنها منفعت باشد فزون

از هر آن چیزی و مِنْهَا تَأکُلُون

هم بر آنها هم به کشتی ها سوار

می شوید اندر زمین و در بحار