ما فرستادیم بالحق ای رسول

هم بشیر و هم نذیرت در نزول

بر جنان باشی مطیعان را بشیر

بیم بدهی عاصیان را از سعیر

هیچ اگر نایند در دین سلیم

خود تو کی پرسیده گردی از جحیم

کس نَپرسد از تو هیچ ای مستطاب

کز چه زین دونان نشد رفع حجاب؟

از تو کی خوشنود گردند ای ودود

از رهی هرگز نصاری و یهود

تا که گردی پیرو آئینشان

در عیان، هم ملّت و هم دینشان

گو هدایت آن بود کز حق بود

یعنی از توحید او مشتق بود

گر تو گردی پیرو اهوائشان

بعد از آن کآمد ز علمت نور جان

نیستت از حق ولیّ و ناصری

پس مکن قصد از رضای قاصری

مصطفی جستی رضای کافران

تا مگر آیند در دینش سران

آمد این آیت که ایشان در نیّت

از تو کی راضی شوند از ترضیت

جو رضای حق در احکام و عمل

نی رضای خودپسندان دغل

که هوای نفسشان گردیده دین

غیر دنیا نیستشان دینی مبین

ناصرت حق بس بود، اینها خسند

نیستشان دل گر یکی ور صد کسند

صد هزاران پرّ کاه اندر نهاد

خود تو گو چبود به پیش تند باد

باد هم دانی که در فرمان کیست

پیش حکمش باد با کَه مستوی است