یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا لاٰ تُبْطِلُوا صَدَقٰاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ اَلْأَذیٰ کَالَّذِی یُنْفِقُ مٰالَهُ رِئٰاءَ اَلنّٰاسِ وَ لاٰ یُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَ اَلْیَوْمِ اَلْآخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوٰانٍ عَلَیْهِ تُرٰابٌ فَأَصٰابَهُ وٰابِلٌ فَتَرَکَهُ صَلْداً لاٰ یَقْدِرُونَ عَلیٰ شَیْ‌ءٍ مِمّٰا کَسَبُوا وَ اَللّٰهُ لاٰ یَهْدِی اَلْقَوْمَ اَلْکٰافِرِینَ (۲۶۴)

ای آن کسانی که گرویدید باطل مسازید صدقه‌های خود را بمنت نهادن و آزار چون کسی که انفاق می‌کند مالش را به جهت دیدار مردمان و نمی‌گردد بخدا و روز بازپسین پس مثل او چون داستان سنگ همواریست که بر او باشد خاکی پس رسیده باشد آن را بارانی بزرگ قطره پس واگذاشته باشد آن را قادر نیستند بر چیزی از آنچه کسب کردند و خدا راه ننماید گروه کافران را (۲۶۴)