دگر اندر عبادت کن تعقل

که باشد عامه را فوق تذلل

عبودیت دگر بهر خواص است

که نسبتشان بحق با اختصاص است

بسوی حق صحیح الانتسابند

صداقت پیشه در راه صوابند

عبودیت بود تصحیح نسبت

بحق هم صدق در راه طریقت

عبودیت هر آنرا در نهاد است

نشانش دان که صدق و اعتقاد است

کسی کش نعمت ادراک باشد

بصدق و اعتقاد پاک باشد

عبودت باز وصف خاص خاص است

نفوس از قید آنها را اخلاص است

خدا را عابد اندر جمع و فرقند

به بحر بیندگی پیوسته غرقند