ز شاهد گر بپرسی بس صریح است
حضورت گر محیط آید صحیح است
با ینمعنی که دل را در احاطت
فرو گیرد بتأثیر بساطت
گهی باشد که از علم لدنیست
که محتاج محلی یا مکان نیست
بود هم کز تجلی یا شهود است
بقلب از وجد و حالی در نمود است
غرض شیئی که حاضر در دل آید
ز تأثیر شهود ار کامل آید
بود آنشاهد از بهر مشاهد
باقسامی که گفتم با شواهد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مفهوم حضور و مشاهده اشاره میکند. او تاکید میکند که اگر از شاهد بپرسیم، حقیقت به وضوح مشخص است. حضور در دلِ انسان میتواند به شکلهای مختلفی باشد، از جمله با علم خداوندی که نیازی به مکان ندارد یا به وسیله تجلی و شهود. شاعر میگوید که آنچه در دل حاضر میشود، ناشی از تأثیر شهود است و این فرآیند به اشکال مختلفی از شهود دلالت میکند. در نهایت، او به چند نوع از موارد مشهود اشاره میکند که به واقعیات و بروز احساسات در قلب مرتبط است.
هوش مصنوعی: اگر از معشوق بپرسی، او به وضوح حضورش را اعلام میکند؛ اگر به محیط نگاه کنی، همه چیز به درستی نشان دهنده وجود اوست.
هوش مصنوعی: دل را به گونهای تسخیر میکند که تحت تأثیر سادگی و بیآلایشی قرار میگیرد.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات علم و دانش ممکن است به گونهای باشد که به هیچ مکان یا محلی وابسته نیست و از منبعی عمیق و درونی ناشی میشود.
هوش مصنوعی: گاهی امکان دارد که از طریق درک عمیق یا تجربههای روحانی، حقیقتی در قلب انسان تجلی یابد و این تجربه، حالتی خاص را در او به وجود بیاورد که به وضوح قابل مشاهده است.
هوش مصنوعی: اگر چیزی در دل انسان حاضر شود، دلیل آن تأثیر مشاهدات و تجربیات است و این تأثیر وقتی به کمال میرسد که شناخت و درک عمیق حاصل شود.
هوش مصنوعی: شاهد این موضوع، از دو جنبه قابل مشاهده است که قبلاً دربارهشان صحبت کردم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.