ربوبیت بسر سر بود آن

ظهور رب بصورتهای اعیان

پس آن باشد زحیث مظهریت

ز بهر رب قائم بر هویت

که ظاهر بر تعینهای خود بود

بود هم بروجود خویش موجود

پس آن ارباب اعیانی محقق

ازین حیثند مربوبون و رب حق

ربوبیت نشد پس در حقیقت

یکی حاصل مگر بر ذات حضرت

بود اندر ازل بروجه معلوم

بحال خویش اعیان جمله معدوم

ربوبیت وراسریست درسر

بآن ثابت بود در عین و حاضر