|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساس درد و غم عشق اشاره میکند و میگوید تا زمانی که دردی از عشق وجود دارد، امید به درمان هم وجود دارد. همچنین بیان میکند که یک موی درون چشم ممکن است به اندازهی بسیار زیادی دردآور باشد و به نوعی به عیسی اشاره میکند که گویی دردی کوچک قادر است تاثیرات بزرگ و عمیقی داشته باشد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که عشق تو باعث درد و غم باشد، درمانی برای آن وجود دارد؛ اما اگر تو دردی نداشته باشی، هنوز هم دردها و مشکلات ادامه خواهند داشت.
هوش مصنوعی: یک تار موی در چشم، به اندازه یک خربار سنگینی میکند، همانطور که عیسی (علیهالسلام) دچار درد و تنگنا میشود وقتی سوزنی به او بچسبد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.