نماید گاه ابرو گه جمال آهسته آهسته
ز ابر آید برون بدر و هلال آهسته آهسته
به همواری کشیدم در بر آن سرو سهی قد را
تو ای بلبل به گوش گل بنال آهسته آهسته
از این غوغا چه حاصل می‌کنی واعظ در این مجلس
نداری حال، باری قیل و قال آهسته آهسته
غرور حسن در آغاز خط از غافلی باشد
که بس با سبزه گل شد پایمال آهسته آهسته
سعیدا هرچه را در دل تعلق بیشتر داری
کشی آخر از آن چیز انفعال آهسته آهسته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های طبیعی و احساسات انسانی اشاره می‌کند. ابرو و جمال به آرامی نمایان می‌شوند و از ابر بیرون می‌آیند. شاعر به عشق و زیبایی‌هایی که در اطرافش وجود دارد، اشاره می‌کند و از بلبل می‌خواهد که برای گل به آرامی ناله کند. واعظ را مورد انتقاد قرار می‌دهد که در این مجلس غوغا چه سودی دارد و به او توصیه می‌کند که آرام‌تر صحبت کند. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که غرور زیبایی ممکن است باعث غفلت شود. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که هر چه تعلق و وابستگی در دل داشته باشیم، باید در نهایت از آن دوری کنیم.
هوش مصنوعی: گاهی ابرو و زیبایی با هم نمودار می‌شوند و به آرامی از میان ابرها بدر و هلال ظاهر می‌شود.
هوش مصنوعی: در کنار آن سرو بلند، راهی هموار درست کردم، تو ای بلبل، به آرامی و به نرمی برای گل آواز بخوان.
هوش مصنوعی: ای واعظ، در این جمع پر سر و صدا چه سودی برای خود می‌بری؟ تو در اینجا هیچ حال و احوالی نداری، پس بهتر است که به آرامی صحبت کنی و به حاشیه‌ها نپردازی.
هوش مصنوعی: غرور زیبایی در ابتدای شعر، ناشی از ناآگاهی است و به مرور زمان، زیبایی مانند سبزه‌ای که توسط پاها پایمال می‌شود، کم‌رنگ و ناپدید می‌شود.
هوش مصنوعی: هرچه بیشتر به چیزی در دل وابسته باشی، در نهایت آن چیز بر تو تأثیر می‌گذارد و آرام آرام تو را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.