صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۸ آسمان‌ها، دَر شکستِ من، کَمرها بسته‌اند چون نگه دارم من از نُه آسیا، یک دانه را؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دشواری‌ها و مشکلاتی صحبت می‌کند که به او فشار می‌آورند و او را در شرایط ناگواری قرار داده‌اند. او در تلاش است تا حتی در میان این چالش‌ها، نگهدارنده و محافظ یک دانه امید یا آرزو باشد.
هوش مصنوعی: آسمان‌ها به خاطر شکست من تنگ‌نظری کرده‌اند، پس چگونه می‌توانم از میان نه آسیاب، حتی یک دانه را حفظ کنم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.