صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۳۵۰ مرگ هیهات است سازد از فراموشان مرا من همان ذوقم که مییابند از گفتار من
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به این اشاره دارد که مرگ برای او قابل قبول نیست و نمیخواهد که فراموش شود. او همچنین بیان میکند که از طریق گفتارش، هنوز حس و ذوقی را منتقل میکند که دیگران میتوانند از آن بهرهمند شوند.
هوش مصنوعی: مرگ برای من غیر ممکن است چون من از یادها فراموش نمیشوم. من همان احساسی هستم که دیگران از صحبتهای من بهره میبرند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.