صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۲۰۳ شدند جمع دل و زلف از آشنایی هم شکستگان جهانند مومیایی هم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به رابطه عمیق و نزدیک میان دل و زلف (مو) اشاره دارد که ناشی از آشنایی و محبت است. او همچنین بیان میکند که افرادی که دچار شکست و ناکامی هستند، به مانند مومیاییهایی هستند که در دنیای خود گرفتارند.
هوش مصنوعی: دلها و زلفهای آشنا در کنار هم قرار گرفتهاند و کسانی که در این دنیا شکست خوردهاند، مانند مومیاییهایی هستند که در هم تنیدهاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شدند جمع دل و زلف از آشنایی هم
شکستگان جهانند مومیایی هم
شود جهان لب پر خنده ای، اگر مردم
کنند دست یکی در گرهگشایی هم
فغان که نیست به جز عیب یکدگر جستن
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.