|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسی عمیق از درد و رنج درونی شاعر است. او از نصیحت دیگران در مورد مشکلاتش به شدت فاصله میگیرد و از تلخیهایی که میتواند بیشتر او را آزار دهد میگریزد. همچنین، بیانگر این است که در شرایط سخت جامعه، رفتار ناپسند دیگران بر روی روح و روان او تاثیر منفی میگذارد و حتی احساس یکرنگی و صداقت در او محو شده است. در مجموع، شاعر درگیر اندوه و ناامیدی است و هیچکس نمیتواند دردی که او تحمل میکند را درک کند.
هوش مصنوعی: از نصیحت کردن دست بردار، زیرا که حال دلم خراب است و این نوع نصیحت مانند دارویی تلخ برای من است که حال و روزم را بدتر میکند.
هوش مصنوعی: از من رنگ و نشانی باقی نمانده است و هر کسی که به من آسیب رساند، خود را آزار میدهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.