|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به بیان احساسات عمیق و تأمل در ارتباط با عشق و درک معنوی اشاره دارد. شاعر به این نکته تأکید می‌کند که با درگیر شدن در سخنان بیهوده و یکسره پاره‌پاره، ممکن است از حقیقت دور شویم. او از فضایی پر از حسرت و خشم صحبت می‌کند و به جای آن، بر اهمیت آرامش و روشنی دیدگاه تأکید می‌ورزد. در نهایت، به این نتیجه می‌رسد که با یک نگرش باز و حیران، می‌توان به مرکز حقیقت رسید.
هوش مصنوعی: چرا از صحبت‌های مختلف و بی‌ربط ناراحت می‌شوی؟ عشق و محبت به دیگران می‌تواند کلامت را زیبا و ارزشمند کند.
هوش مصنوعی: از حسرت گلزار خلیل غم و اندوه خود را نخور، آتش خشم و ناراحتی را در خود خاموش کن تا به آرامش و زیبایی دست یابی.
هوش مصنوعی: اگر در این دنیا سر و پای خود را گم کنی و محو تماشا شوی، به نوعی به مرکز همه چیز تبدیل می‌شوی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی؟
مهر زن بر لب گفتار که قرآن گردی
جگر خود مخور از حسرت گلزار خلیل
آتش خشم فروخور که گلستان گردی
باش واله که درین دایره بی سر و پا
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.