|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی چون سختی و بی‌رحمی عشق اشاره دارد. شاعر به معشوق خود می‌گوید که اگر او بی‌رحم باشد، تنها نام بدی برای خود خواهد ساخت، زیرا دشنام‌ها بر او اثر نخواهد گذاشت. همچنین، اشاره به گذر زمان و تغییر وضعیت دارد؛ به این معنی که روزی پرنده‌ای که اسیر قفس است، آزاد خواهد شد. در نهایت، اشاره‌ای به شوق و لذت از عشق دارد که می‌تواند در محیطی دلپذیر و پر از شراب به وجود آید.
هوش مصنوعی: ای دل سنگی، اگر گناه من را به دو یا سه دشنام بخوانی، تنها تو هستی که بدنام می‌شوی، نه من.
هوش مصنوعی: زمانی میرسد که پرندگان آزاد به سمت قفس خواهند آمد و قناری ما نیز به آرامش خواهد رسید.
هوش مصنوعی: اگر در خانه ای باشی که وجود تو باعث خوشی و شادابی آنجا شود، حتی نشستن بر لبه بام هم لذت بخش و دلپذیر خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روشن دلم ز باده گلفام می شود
ظلمت برون ز خانه به گلجام می شود
هر گلشنی که هست در او دور باش منع
بر بلبل آشیان قفس ودام می شود
از همدمان شود دل پر خون سبک ز غم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.