|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به حس و حال خود می‌پردازد. او اشاره می‌کند که اگر کسی شراب قرمز بنوشد، مانند لاله شادابی و نشاط را احساس نمی‌کند. مجنون که از دنیای مادی رها شده است، در دلش عشق زنده است ولی همچنان آتش اشتیاقش به اوج نمی‌رسد. همچنین دردها و احساسی عمیق دارد که به مانند گردابی، او را به سمت دریا نمی‌کشاند. در مجموع، ابیات نشان‌دهنده احساسات عمیق و متضاد شاعر در مورد عشق و زندگی است.
هوش مصنوعی: هر کسی که باده‌ی قرمز نمی‌نوشد، مانند لاله‌ای است که زنده و شاداب نیست. نشاط و شور زندگی در او همچون خم شراب نیست.
هوش مصنوعی: مجنون که از دلبستگی‌ها و تعلقات رها شده است، چرا آتش عشق را به دامن بیابان نمی‌افکند؟
هوش مصنوعی: فشار عواطف و شدت احساسات درونم افزایش یافته و مانند گردابی عمیق است، اما دل‌مشغولی‌هایم اجازه نمی‌دهد که اشک‌هایم به سادگی بر لب دریا بریزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.