|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این چهار بیت نشان‌دهنده‌ی کشش و درد عشق است. شاعر از شعله‌های عشق و گریه مداوم سخن می‌گوید و به بی‌معنایی تلاش در برابر زیبایی‌ها و نور اشاره می‌کند. او با احساس تشنگی عمیق و در عین حال سوختن از عشق، به وضعیت ناامیدکننده‌ای اشاره می‌کند که در آن حتی چشمه‌های زندگی هم کمکی به او نمی‌کند. در کل، این ابیات تجلی درد و عواطف پیچیده ناشی از عشق هستند.
هوش مصنوعی: عشق مانند شعله‌ای است که دائماً اشک می‌سوزاند. در مقابل نور خورشید، چه کاری می‌تواند شبنمی که درخشان است، انجام دهد؟
هوش مصنوعی: من و دل سوخته‌ام در عطش زندگی، اما آب رودخانه تنها به خود را سیراب می‌کند. با این حال، چشمهٔ زمزم چه می‌تواند برای کسی مثل من انجام دهد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.