|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به احساسات عمیق خود اشاره می‌کند. او می‌گوید که آب بر آتش هر چیز بی‌معنی و بی‌سر و پا می‌ریزد و زمانی که نوبت او برسد، حتی دستش نیز به آن آتش می‌افشاند. او به زیبایی یک معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که چشمش به نکهت پیراهن او افتاده است. در واقع، شاعر احساساتی عاشقانه و شکننده را بیان می‌کند که مانند آتش در دل او شعله‌ور است.
هوش مصنوعی: هر کس که بی‌خود و بی‌جهت باشد، با آب بر آتش چیزی نمی‌تواند کرد. اما وقتی نوبت ما برسد، دیگران به کمک ما خواهند آمد.
هوش مصنوعی: من که نگاه به زیبایی‌های پیراهن او دارم، مانند آبی هستم که بر آتش من می‌ریزد و نسیم صبحگاهی آن را شعله‌ورتر می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.