|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و شیرینی سخن اشاره می‌کند و می‌گوید که مانند رشته‌ای که به سرچشمه جواهر می‌رسد، کلام و سخن او نیز به هم می‌خورد. او به اهمیت سفر و تجربیات زندگی اشاره دارد و می‌گوید برای این‌که زندگی در چشمان جهان شیرین باشد، باید به سوی آن سفر کرد. همچنین، از لذت و تسکینی که از مرهم‌ها و خاطرات خوب به دست می‌آید، می‌گوید که همچون نسیم خوشی بر دل نشست می‌کند.
هوش مصنوعی: وقتی که سخن و گفتار دو لب به هم نزدیک می‌شوند، مانند رشتۀ نخی که به چشمه‌ی دل‌بخش جوش می‌خورد، به هم ارتباط می‌یابند.
هوش مصنوعی: به سفر برو که در نگاه دیگران، مانند شیرین و عزیز مصر خواهی شد. هر روز و شب این شکر را می‌چشی.
هوش مصنوعی: خوشا آن ناراحتی که مانند نسیم ملایم از دست درمانگران به روی دل نشسته و مانند الماس بر جان می‌نشیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.