|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق شاعر اشاره دارد که بین خواب و بیداری، درد و آرامش دست و پنجه نرم میکند. شاعر از گرانخوابی و تاثیری که بر او گذاشته صحبت میکند و به نوعی به جستجوی معنای حقیقی زندگی و زهد اشاره میکند. او به تفاوتهای ظاهری و باطنی در ادعای زهد و عبادت میپردازد و نگاهی عمیق به احوال انسانی دارد.
هوش مصنوعی: خواب سنگین و گران که به آسمان تابان مینگرد و شب را با روشنیاش در میآمیزد، نسیم صبح را به عنوان جادو و سحر خفی در خواب تلقی میکند.
هوش مصنوعی: گاهی به خاطر درد و ناراحتی غمگین میشوم و گاهی هم به خاطر شوق و عشق به شدت میتپم. غیر از من، چه کسی هست که اهمیت گفتگو و معاشرت با دوستان را درک کند؟
هوش مصنوعی: زهد واقعی به کسانی که فقط در ظاهر به عبادت و ذکر مشغولند، بستگی ندارد. نگاه عارفان به آنها از بالا به پایین است و آنها را بیارزش میدانند، مثل حوصلگی در عبادت و بیتوجهی به عمق آن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.