|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به ناکامی در ارتباط با محبوب اشاره میکند. او میگوید که نگاه شوخ محبوب نمیتواند او را به خود جلب کند و مانند مرغی که با آب آشنا میشود، او نیز نمیتواند به زیباییهای درونش پی ببرد. همچنین، اشاره میکند که زیبایی واقعی محبوب تنها زمانی نمایان میشود که محبت و نزدیکی حقیقی بین آنها برقرار شود. در واقع، شاعر به غفلت از جذابیتهای ظاهری و نیاز به عمق در روابط اشاره میکند.
هوش مصنوعی: برای من مقدر نشد که چشمان بازیگوش او به من توجه کند و به اندازهای به من نزدیک شود که بتوانم مانند مرغی باهوش، به آب آشنا شوم.
هوش مصنوعی: کسی که به چهره تو در آینه زل میزند، با نفسش باعث میشود که آب درون آینه زلالیاش را از دست بدهد.
هوش مصنوعی: وقتی چهره دلخواه به وضوح در آینه نمایان شود که نوازشگر بدن تو، استخوانهایت را نمایان کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چمن از خواب شب هر صبحدم چشمی که وا سازد
تو را از یک طرف بلبل ز یکسو گل دعا سازد
چو شبنم از برای دیدنت از دیده پا سازد
به امیدی که با نبض تو دستی آشنا سازد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.