|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات ناشی از عدم سرزندگی و خواب آلودگی گل نشکفته در چمن اشاره دارد و از ناپایداری احساسات و ندامت خسرو صحبت میکند. شاعر تأکید میکند که گل هرگز نمیتواند در شرایطی که در آن است، آرام بگیرد و به خواب برود. در واقع، اشاره به این دارد که برخی احساسات و واقعیتها همواره در دل انسان تداوم دارد و نمیتوان به راحتی از آنها فاصله گرفت.
هوش مصنوعی: گل نرمی که هنوز شکوفا نشده است، هرگز در شبنم که در انتهای یک پیرهن است، نمیخوابد. این گل به دلیل آسیبپذیری و لطافتش، نمیتواند در شرایطی که او را تهدید میکند، آسوده باشد.
هوش مصنوعی: چرا از کار خود پشیمان هستی، خسرو؟ این داستان پر از درد و رنج، همچنان دلی را آزار میدهد و آرامش نمیگذارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.