|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و عشق اشاره دارد. شاعر از زیبایی چهره معشوق و حسرت عاشقان سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که عشق و وصل نیاز به جرأت و شجاعت دارد و تنها مانع برای عاشقان، شرم است. همچنین تأکید می‌کند که باید از وقت و زمان به خوبی بهره‌برداری کرد و همینطور به پایداری و استحکام در عشق اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: چیزی که زیبایی چهره را از سایه مژگان آن دختر لطیف به نمایش می‌گذارد، چه زمانی زیبایی صورت ماه مصر تحت تأثیر سیلی‌های برادرانش قرار خواهد گرفت؟
هوش مصنوعی: عاشقان تنها با شرم از لذت‌بردن جلوگیری می‌کنند و در هنگام وصال، باید تحمل جدایی را بکنند.
هوش مصنوعی: اگر بتوانی وقت خود را به درستی مدیریت کنی و آن را به چیزی ارزشمند تبدیل کنی، می‌توانی مانند کوهی که استقامت دارد، به دستاوردهای بزرگ و گنج‌های ارزشمند برسی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل به کنج عافیت چون پای در دامان کشید
حلقه زلف تواش در حلقه رندان کشید
بی‌نوایی ره به سوی گنج سلطان باز یافت
تشنه‌ای جان را به سوی چشمهٔ حیوان کشید
گرچه زحمت یافت دل باری مراهم راحتی‌ست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.