هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که دل او به شدت غمگین و تنگ است. این دل‌تنگی به حدی نیست که حتی گل رنگی نتواند کدورت‌های او را برطرف کند. او همچنین اشاره می‌کند که در جهان کسی وجود ندارد که مانند او دچار درد و رنج باشد و از این رو از خود می‌پرسد که چگونه می‌تواند جرقه‌ای از امید و شادابی از دل سنگی خود بیرون بیاورد.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که دل او به شدت غمگین و تنگ است. این دل‌تنگی به حدی نیست که حتی گل رنگی نتواند کدورت‌های او را برطرف کند. او همچنین اشاره می‌کند که در جهان کسی وجود ندارد که مانند او دچار درد و رنج باشد و از این رو از خود می‌پرسد که چگونه می‌تواند جرقه‌ای از امید و شادابی از دل سنگی خود بیرون بیاورد.
هوش مصنوعی: دل من آن‌قدر فشرده و ناراحت نیست که نتواند با زیبایی و رنگین‌کمان خوشی‌ها آرامش پیدا کند.
هوش مصنوعی: در دنیا هیچ کس نیست که با دل شکسته و غمگین، امیدی داشته باشد که از سنگ، آتش و جرقه ای برود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می رود آب رخ از باده ی گلرنگ مرا
می زند راه خرد زمزمه ی چنگ مرا
دلق ازرق بمی لعل گرو خواهم کرد
که می لعل برون آورد از رنگ مرا
من که بر سنگ زدم شیشه ی تقوی و ورع
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.