|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف زخم‌های عاطفی‌اش و تأثیر عشق بر روح و جسم می‌پردازد. او از شمشیر عشق سخن می‌گوید که زخم‌هایش به تازگی و عمق احساساتش اشاره دارد. در میان عاشقان، این درد و ناله به نوعی مشترک است و تمایز خاصی در آنها وجود دارد. در فضایی به نام بستانسرا، شاعر به این شیوه ادامه زندگی اشاره می‌کند که حتی با دست تهی، همچنان آغوش به روی عشق و زیبایی باز است.
هوش مصنوعی: آیا امروز شمشیر او تاثیری تازه و بی‌نظیر دارد؟ که حتی در هر زخمی که به من زده، حس می‌کنم دردش به زخم‌هایم عمیق‌تر شده است.
هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که در میان عاشقان، ناله و درد عشق بازان نشانه‌ای متفاوت دارد. به عبارت دیگر، بلبل هم که در عشق خود می‌نالند، از یک آواز خاص و منحصر به فرد برخوردار است که تنها در میان عاشقان شنیده می‌شود.
هوش مصنوعی: در این باغ، این روش خوشایند برقرار شده که حتی بدون دارایی، همیشه جوان و تازه به نظر می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.