|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی ارتباط میان عشق و زیبایی می‌پردازد. شاعر می‌گوید که اهل جدل و دعوا، کسانی که فقط به بحث و نزاع مشغولند، نمی‌توانند به عمق معانی عشق پی ببرند. در مقابل، عاشقانی که با احساسات واقعی سر و کار دارند، از زیبایی و عشق یکدیگر بهره‌مند هستند و در عین حال، به دلیل شدت احساساتشان، مانند مجنون در پی لیلا می‌کشند. این شعر نشان‌دهنده این است که عشق حقیقی و زیبایی همواره در پی هم هستند و باید از جدل‌ها فاصله گرفت تا به عمق عشق رسید.
هوش مصنوعی: برخی از افراد ادعاهای خود را به زبان اهل تفکر و دانش مطرح می‌کنند، اما مانند سگی هستند که در حال تلاش برای شکار آهوانند. اینجا نشان می‌دهد که آنها فقط به ظواهر می‌پردازند و درواقع درک عمیق‌تری از موضوع ندارند.
هوش مصنوعی: حسن و عشق هرگز از یکدیگر جدا نیستند. عاشقان همچون بید مجنون، زیبایی لیلی را از دور می‌چشند و در آن غرق می‌شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.