|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت یک فرد اشاره میکند که هرچقدر هم که نقاش تلاش کند تا تصویر او را به دقت بکشد، وقتی که خود او را میبیند، خجالت میکشد. همچنین، شاعر به مفهوم سیر و سفر روحی اشاره میکند که در نهایت به وحدت و یکپارچگی میرسد. او همچنین به این نکته میپردازد که اگر آبروی گناهی در دیوان عفو وجود داشته باشد، گناهکار از گناه ناکردهاش بیشتر خجالت میکشد.
هوش مصنوعی: هر چقدر هنرمند با دقت چهره او را میکشد، وقتی به چهرهاش نگاه میکند، احساس شرم میکند.
هوش مصنوعی: شعله آتش در حالت جوشش و حرکت، تنها یک نقطه است. وقتی که این شعله آرام میشود، در نهایت باعث میشود که پیروان خود به وحدت و یکپارچگی برسند.
هوش مصنوعی: اگر اینگونه است که جرم آبرو دارد، در روز حساب، گناهکار از کارهایی که نکرده، بیشتر از کارهایی که انجام داده، شرمنده و خجالتزده خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شوق دیداری که از دل بال حسرت میکشد
تا به مژگان میرسد آغوش حیرت میکشد
بیرخت تمهید خوابم خجلت ارام نیست
لغزش مژگان من خط بر فراغت میکشد
از عرق پیمایی شبنم پر است آغوش صبح
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.