گنجور

 
صائب تبریزی

از خموشی هرکه سر در جیب فکرت می‌برد

در سخن از دیگران گوی سعادت می‌برد

آنچنان کز پنبه می‌سازند پاک آیینه را

خامشی از سینه من گرد کلفت می‌برد

مصرع برجسته در هنگامه دل‌مردگان

چون چراغ روز بر پروانه حسرت می‌برد

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode