|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به احساس دل‌باختگی و دشواری محبت اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که محبوب بی‌رحم او، دلش را در اختیارش گرفته است، اما او نمی‌تواند مانند یک درویش، گل و زیبایی را به راحتی در دست بگیرد. همچنین هشدار می‌دهد که اگر خود را کم گرفته و در جمعی بیش از حد خاکی و بی‌خبر باشد، در معرض توجه و انگشت‌نما شدن قرار می‌گیرد، مانند ماه که در دورانی خاص خود را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: یار جفاکش من، به خاطر محبت و انتظار من، دلش را به من داده است، اما در عوض نمی‌توان از درویش، یعنی کسی که در فقر و تنگدستی به سر می‌برد، گلی گرفت. در واقع، نمی‌توان گل را از دست کسی که در حال احتیاج است به راحتی گرفت.
هوش مصنوعی: خود را کم بگیر و در معرض دیده دیگران قرار نده، زیرا هر کس که مانند ماه در این جمع خود را کوچک کند، جلب توجه می‌کند و مورد توجه قرار می‌گیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.