گنجور

 
صائب تبریزی

اشک خالی کن دلهای غم اندوخته است

سخن سرد نسیم جگر سوخته است

در بیابان تمنا اثر از منزل نیست

می کند آنچه سیاهی، نفس سوخته است

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode