خاکساری برگ عیش خاطر آگاه ماست
چون گهر گرد یتیمی خاک بازیگاه ماست
نیست از گرد خودی در کاروان ما اثر
هر که پیش افتاده است از خویشتن همراه ماست
زین چمن چون سرو دامان تعلق چیده ایم
خار را خون در جگر از دامن کوتاه ماست
چون دم شمشیر از سختی نگردانیم روی
می شود سنگ فسان، سنگی اگر در راه ماست
از قمار عشق، ما را پاکبازی مطلب است
نیست غیر از نقش کم، نقشی که خاطرخواه ماست
غافلیم از جانِ بیتقصیر در زندان تن
یوسف مصر از فرامُشگشتگان چاهِ ماست
مطلب از ته کردن زانوست تحصیل شکست
ورنه معلومات عالم در دل آگاه ماست
نیست صائب ناله ما همچو بلبل بی اثر
گوش گل خونین جگر از ناله جانکاه ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ غم و رنجهایی است که انسانها در زندگی تجربه میکنند. شاعر به تنهایی و یتیمی اشاره میکند و از درد و رنجی که در دل دارند سخن میگوید. او به عدم تأثیر خودی بر کاروان زندگی اشاره میکند و میگوید که هر کسی که از خویشتن فاصله میگیرد، در واقع به ما نزدیکتر است. شاعر همچنین به شرایط سخت زندگی و عشقهای ناکام اشاره میکند و میگوید که در این دنیا، تنها چیزی که باقی میماند، نقش کمرمق وجود انسانهاست. در نهایت، او به بیتوجهی به جان و روح واقعیمان در زندان بدن اشاره میکند و میگوید که نالههای او مانند ناله بلبل بیاثر است، زیرا او در تلاش است تا این دردها را ببیند و درک کند.
هوش مصنوعی: ما به خاکی افتخار میکنیم که نشانگر خوشیها و لذتهای ماست، مانند گوهری که دور یتیمی میچرخد و نماد بازی و زندگی ماست.
هوش مصنوعی: در کاروان ما، هیچ نشانهای از خودخواهی وجود ندارد. هر کسی که جلوتر رفته، به خاطر ارتباطش با ما و همنشینی با ماست.
هوش مصنوعی: در این چمن، مانند سروی، بر زیباییها و خوشیها تکیه کردهایم. اما واقعیات زندگی باعث زخم و درد در دل ما شده و احساس میکنیم که در کاستیها و نداشتنها غرق شدهایم.
هوش مصنوعی: اگر در برابر دشواریها و مشکلات مقاومت نکنیم، حتی سنگهای بزرگ نیز به مانع تبدیل میشوند و در مسیر ما قرار میگیرند.
هوش مصنوعی: در بازی عشق، ما فقط باید به سادگی و صداقت بپردازیم و به چیزی فراتر از احساسات راستین اهمیت ندهیم. تنها چیزی که برای ما مهم است، همان احساسی است که به آن دل بستهایم.
هوش مصنوعی: ما از جان بیگناهی که در زندان جسمی مثل یوسف در مصر گرفتار است غافل هستیم و این جان، فراموششدهای است که در چاه وجود ما اسیر شده است.
هوش مصنوعی: معنا این است که باید در تلاش و کوشش خود، عمیق و جدی باشیم و صرفاً به دانستههای خود اکتفا نکنیم. اگر به طور واقعی به یادگیری بپردازیم و زحمت بکشیم، به موفقیت خواهیم رسید. دانستههای دیگران در دل ما وجود دارد، اما برای پیشرفت واقعی باید خود را به چالش بکشیم و تلاش کنیم.
هوش مصنوعی: نالههای ما مانند نالههای بلبل برای گل بیفایده است، اما دل خونین ما از این درد و نالههای عمیق پر شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
خاکساری بزم عیش خاطر آگاه ماست
چون گهر گرد یتیمی خاک بازیگاه ماست
نیست از گرد خودی در کاروان ما اسیر
هر که دور افتاده است از خویشتن همراه ماست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.