روزگارم تیره شد خورشید سیمایی کجاست؟
رفت از دستم عنان مژگان گیرایی کجاست؟
نعل من چون آب از هر موجه ای در آتش است
در ریاض آفرینش سرو بالایی کجاست؟
جبهه وا کرده طوطی را به گفتار آورد
شد فراموشم سخن، آیینه سیمایی کجاست؟
داغ مجنون می شود از مهر خاموشی زیاد
در میان این غزالان چشم گویایی کجاست؟
شیشه نازکدلی دارم مهیای شکست
ای سبکدستان، دل چون سنگ خارایی کجاست؟
نقش شیرین را به تردستی ز کوه بیستون
می توانم محو کردن، کارفرمایی کجاست؟
گردباد اینجا نفس را راست نتوانست کرد
در خور مجنون من دامان صحرایی کجاست؟
چند پرسی صائب از عالم تمنای تو چیست؟
در دل آزاده عاشق تمنایی کجاست؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق شاعر درباره ی loneliness و فقدان اشاره دارد. شاعر در جستجوی زیبایی و امید است، اما در دنیایی تاریک و پر از درد به سر می‌برد. او به سوالاتی درباره‌ی چیزهایی که از دست داده و نمی‌تواند به آنها دست یابد می‌پردازد، از جمله زیبایی، عشق و حقیقت. تصویرهایی از غزالان، طوطی، و گل‌ها نشان‌دهنده‌ی جستجوی او برای چیزهای مثبت در زندگی‌اش هستند، اما در نهایت احساس شکست و ناامیدی به وضوح حس می‌شود. شاعر با سوالاتش به نوعی به درون خود سفر می‌کند و از غم و اندوهش سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: روزگارم تاریک و غم‌انگیز شده است، حالا کجا می‌توانم چهره‌ی روشن و خوش‌رنگی را پیدا کنم؟ روزگاری بود که چشمانم جذابیت و جاذبه داشتند، اما اکنون دیگر نمی‌توانم آنها را در دست بگیرم.
هوش مصنوعی: نعل من مانند آبی است که از هر موجی در آتش قرار دارد. در باغ آفرینش، کجاست آن سرو بلند؟
هوش مصنوعی: طوطی به دلیل صحبت‌های زیادش، غافل شدم از این‌که کجاست آن آیینه‌ای که نشان‌دهنده‌ی زیبایی و حقیقت است؟
هوش مصنوعی: سوز دل مجنون از محبت خاموشی در میان این زیبایی‌های چشمان گویای غزالان کجاست؟
هوش مصنوعی: من قلبی حساس و آسیب‌پذیر دارم که آماده‌ی شکست است. ای کسانی که بی‌حس و سنگ‌دل هستید، دل مانند سنگ خارا از کجا آمده است؟
هوش مصنوعی: من می‌توانم با مهارت و هنرمندی تصویر زیبای شیرین را از کوه بیستون پاک کنم، ولی اکنون به دنبال کارفرمایی هستم که از من این کار را بخواهد.
هوش مصنوعی: در اینجا، طوفان به قدری شدید است که نمی‌توان نفس راحتی کشید و این وضعیت برای من همچون مجنون و بی‌تابی است. حالا که از فضای آشفته و بی‌ثباتی صحبت می‌شود، سوال می‌شود که دامن سرسبز و آرامش‌بخش کجا رفته است؟
هوش مصنوعی: چند بار از من می‌پرسی که آرزوی تو چیست؟ در دل یک عاشق آزاد، آرزویی وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.