تا کی ز دود غلیان دل را تباه سازی؟
این خانه خدا را تا کی سیاه سازی؟
تا کی برای دودی آتش پرست باشی؟
تا چند همچو حیوان با این گیاه سازی؟
تا چند شمع ماتم در بزم دل فروزی؟
هر دم که سربرآرد همرنگ آه سازی
لوح وجود انسان آیینه ای خدایی ا ست
این قسم مظهری را تا کی سیاه سازی؟
در یک شمار باشد جادو و دود، تا کی
این قسم جادویی را از دل پناه سازی؟
رنجی نبرده ای زان در سوختن دلیری
یک برگ را نسوزی گر یک گیاه سازی
خندید صبح پیری وقت سفیدکاری است
طومار زندگی را تا کی سیاه سازی؟
غلیان به کف ندارد جز اشک و آه چیزی
تا کی به اشک جوشی، تا کی به آه سازی؟
از ریشه گر برآری این برگ بی ثمر را
هر موی بر تن خود زرین گیاه سازی
هر دم که تیره نبود صبح گشاده رویی است
صبح وجود خود را تا کی سیاه سازی؟
گر ترک دودگیری، آیینه درون را
در عرض یک دو هفته روشن چو ماه سازی
وقت است وقت صائب کز دود لب ببندی
روشنگر دل خود ذکر اله سازی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعات مختلفی از جمله اندوه، درد و جستجوی نور و روشنایی در زندگی میپردازد. شاعر از تیرهروزی و سوزش دل مینالد و به انسان هشدار میدهد که از زندگی خود سوءاستفاده نکند و به دودی و غم دامن نزند. او تأکید میکند که وجود انسان باید روشن و خداگونه باشد و نباید اجازه داد که این نور تاریک شود. شاعر خواستار رهایی از غم و اندوه است و به اهمیت خودشناسی و پرورش روح اشاره میکند. در نهایت، او زمان را مناسب میبیند که انسانها از درد و رنج رها شده و دلهای خود را با یاد خدا روشن کنند.
هوش مصنوعی: تا چه زمانی میخواهی به خاطر زهر دلخوری و ناراحتیات، روح و دل خودت را خراب کنی؟ و این خانهای که مقدس و محترم است را تا چه زمانی به سیاهی و ناامیدی میزنید؟
هوش مصنوعی: چقدر میخواهی در برابر آتش دود، تسلیم و رو به آتشپرستی باشی؟ تا کی میخواهی مانند حیوانات به این گیاه و سبزه وابسته باشی؟
هوش مصنوعی: چقدر باید در مجلس دل با شمعهای سوگواری بگذرانیم؟ هر بار که چیزی جدید به وجود میآید، مانند نغمهای غمگین دوباره سر بر میآورد.
هوش مصنوعی: وجود انسان مانند آینهای است که تجلی خدا را در خود دارد. این نوع از تجلی و نور الهی را تا چه زمانی میخواهید تیره و تار کنید؟
هوش مصنوعی: در اینجا گفته میشود که جادو و سحر تنها یک بار اتفاق میافتد و نمیتوان همیشه به آن تکیه کرد. در نهایت، انسان باید از دل خود مراقبت کند و از آن پناه ببرد تا مشکلات و چالشهای زندگی را پشت سر بگذارد.
هوش مصنوعی: اگر دلیری کردهای و در آتش عشق نمیسوزی، باید بدانی که هرگز رنجی از جان نیاوردهای. اگر حتی یک برگ از درختی را نسوزانی، چگونه میتوانی ادعایی درباره عشق و زحماتت داشته باشی؟
هوش مصنوعی: صبح پیری، زمانی است که زندگی به روشنی و حقیقت خود میرسد. پس تا کی میخواهی به زندگیات رنگ تیره و ناامیدی بزنی؟ زمان آن است که از فرصتهای خوب بهرهبرداری کنی و ناخوشیها را کنار بگذاری.
هوش مصنوعی: جز اشک و آه، چیزی در دل ندارد که به خاطر آن اندوهش را بیان کند. چه مدت میتواند با اشک و آه به سر ببرد و احساساتش را سرکوب کند؟
هوش مصنوعی: اگر از ریشه این برگ بیفایده را ببرانی، هر تار موی خود را به گیاهی طلایی تبدیل خواهی کرد.
هوش مصنوعی: هر زمانی که شرایط خوب و روشن نیست، صبح دیگری در راه است. چرا باید وجود خود را همیشه در تاریکی و غم قرار دهی؟
هوش مصنوعی: اگر از سیگار کشیدن دست بکشی، میتوانی در عرض یک یا دو هفته، مانند ماه، درونات را پاک و روشن کنی.
هوش مصنوعی: زمانی فرارسیده است که باید با خاموش کردن سیگار یا هر چیز دیگری که دود ایجاد میکند، دل خود را روشن کنی و با یاد خداوند، آرامش و روشنی به زندگیات بدهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.