با اهل دل ای گردش افلاک چه داری؟
ای زنگ به این آینه پاک چه داری؟
دودم به فلک بر شد و گردم به هوا رفت
دیگر به من ای شعله بی باک چه داری؟
بگذار به درد دل خود ماتمیان را
با جان حزین و دل غمناک چه داری؟
در قطع امیدست گر آسودگیی هست
راحت طمع از جان هوسناک چه داری؟
تا ابر بهاران نشود چشم تو از درد
ظاهر نشود بر تو که در خاک چه داری
امید فروغ از مه و خورشید درین بزم
با روشنی شعله ادراک چه داری؟
خورشید درین دایره خون می خورد از دور
خم در خم آن حلقه فتراک چه داری؟
از صحبت باد سحر ای غنچه بیدل
در دست به جز سینه صدچاک چه داری؟
صائب ز شب دل سیه نامه اعمال
چون صبح حذر با نفس پاک چه داری؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تأمل در وضعیت انسان و آلام او پرداخته است. او از گردش افلاک و تاثیرات آن بر دل‌ها سخن می‌گوید و از آینه‌ای که نشان‌دهنده پاکی است، می‌پرسد چه چیزی در آن وجود دارد. با اشاره به غم و درد انسان‌ها، به ویژه ماتمیان، از درد دل آنها سخن می‌گوید و از بی‌پناهی و ناامیدی در زندگی گلایه می‌کند. شاعر در ادامه، به بی‌روحی زندگی بدون امید اشاره می‌کند و می‌پرسد که در این عالم چه چیزی می‌تواند انسان را آرام کند. به تصویر کشیدن خورشید، ابر و گل، نشان‌دهنده تضاد بین زیبایی و غم است. در نهایت، شاعر به یادآوری نامه اعمال و تأثیرات آن بر زندگی پرداخته و از خواننده می‌خواهد به حقیقت درون خود و پاکی نفس فکر کند.
هوش مصنوعی: ای گردش روزگار، با دل‌های روشن چه کار داری؟ و ای زنگی که بر این آینه‌ی صاف نشسته‌ای، چه معنایی داری؟
هوش مصنوعی: من به آسمان رفته‌ام و به ارتفاع رسیده‌ام، و حالا که به این مرحله رسیدم، دیگر برای من ای شعله بی‌پروا، چه چیزی در چنته داری؟
هوش مصنوعی: اجازه بده تا افرادی که در غم و اندوه هستند، به راحتی از درد و دل خود بگویند. تو چه احساسی در این مورد داری با وجود اینکه خودت هم ناراحت هستی؟
هوش مصنوعی: اگر به امید دست نیابی، در آرامش قرار نخواهی داشت. راحتی از آرزوهای پرهیزکارانه چه سودی دارد؟
هوش مصنوعی: تا زمانی که باران بهاری نبارد، درد دل تو نمایان نمی‌شود؛ بنابراین باید منتظر باشی تا ببینی در وجودت چه گنجینه‌ای نهفته است.
هوش مصنوعی: در این جمع، امید به روشنایی از ماه و خورشید چه ارتباطی با شعله‌ای از درک و دانش دارد؟
هوش مصنوعی: خورشید در این دایره به طور مداوم در حال چرخش و جذب نیرو از دور است. این دایره‌ای که به آن اشاره شده، به لحاظ معنایی نشان‌دهنده‌ی محدودیت‌ها و پیچیدگی‌های زندگی است. در این میان، پرسش این است که آیا تو نیز چیزی برای ارائه داری یا نه؟
هوش مصنوعی: ای غنچه‌ی بی‌خبر از راز و رمز زندگی، وقتی بوی نسیم صبح به مشام می‌رسد، چه چیزی جز دل شکسته و درد و رنج در دست داری؟
هوش مصنوعی: دل تیره و ناپاک شب مانند نامه‌ای است که پر از کارهای بد است. چرا باید از صبح و روز روشن بترسی اگر نفس و درونت پاک باشد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.