درون دل بود یار از جهان گل چه می‌خواهی؟
گهر در سینه بحرست از ساحل چه می‌خواهی؟
سر آزاده‌ای چون سرو ازین بستان‌سرا داری
ازین بالاتر از دنیای بی‌حاصل چه می‌خواهی؟
فشاندی گرد هستی را درین وحشت‌سرا از خود
ز بال و پرفشانی دیگر ای بسمل چه می‌خواهی؟
کلید از خانه باشد غنچه سربسته دل را
گشاد از دیگران در حل این مشکل چه می‌خواهی؟
به جنس خویش می‌گویند هر جنسی بود مایل
اگر باطل نه‌ای از عالم باطل چه می‌خواهی؟
دعای بی‌غرض در سینه باشد بی‌نیازان را
ازین مشت گدا رو همت ای غافل چه می‌خواهی؟
فروغ حسن لیلی می‌کند در لامکان جولان
تو ای مجنون ز جیب و دامن محمل چه می‌خواهی؟
نشد از محو گشتن چشم حیران ترا مانع
مروت بیش ازین از خنجر قاتل چه می‌خواهی؟
سر و جان باخت در راهت، دل و دین ریخت در پایت
دگر ای سنگدل از صائب بیدل چه می‌خواهی؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و عمیق بودن خواسته‌های انسانی اشاره می‌کند. از یار و عشق در دل سخن می‌گوید و می‌پرسد که در زندگی چه چیزی بیشتر از این خواهیم، در حالی که گنجینه‌ای از احساسات و معانی عمیق در دل نهفته است. شاعر به عشق و آزادی اشاره می‌کند و تاکید می‌کند که انسان باید از دنیای بی‌ارزش و فانی فراتر برود. او به بی‌نیازی و درک عمیق از هستی اشاره می‌کند و یادآور می‌شود که اگر کسی به باطل نچسبد، باید به دنبال حقیقت باشد. در نهایت، او به شدت و عمق درد و رنج ناشی از عشق و فراق می‌پردازد و از سنگ‌دلانی که به عشق اهمیت نمی‌دهند، انتقاد می‌کند.
هوش مصنوعی: در دل انسان محبت و عشق وجود دارد، پس از زیبایی‌های دنیا چه انتظاری داری؟ در عمق دریا گوهرهای قیمتی نهفته است، پس از ساحل و سطح آب چه چیزی می‌توانی طلب کنی؟
هوش مصنوعی: تو همچون سروی آزاده در این باغ زندگی می‌کنی، پس از این دنیا و چیزهای بی‌فایده آن چه سودی برای تو دارد؟
هوش مصنوعی: در این مکان پر از وحشت، تو با ناز و زیبایی خود، گرد و خاک دنیا را منتشر کرده‌ای. ای قربانی عشق، اکنون چه آرزویی داری؟
هوش مصنوعی: کلید به خانه مربوط می‌شود و غنچه‌ای که در دل بسته شده است را باز می‌کند. برای حل این مشکل، از دیگران چه کمکی می‌خواهی؟
هوش مصنوعی: هر کس به نوع خود می‌گوید که اگر تمایل دارد به باطل بپردازد، پس از دنیای بی‌اعتباری که در آن است، چه انتظاری دارد؟
هوش مصنوعی: دعای خالصانه در دل انسان‌های بی‌نیاز باعث می‌شود که آنها از درخواست‌های دیگران بی‌نیاز شوند. ای غافل، باید به دنبال هدف والاتری باشی.
هوش مصنوعی: زیبایی و نور لیلی در مکان‌های نامحدود در حال درخشش است. ای مجنون، از جیب و دامن محمل چه چیزی را می‌طلبی؟
هوش مصنوعی: دانش به دست آمده از نابودی و حیرت چشمان تو نمی‌تواند مانع خوبی و جوانمردیت شود. پس از دندان تیز قاتل چه انتظاری داری؟
هوش مصنوعی: جان و دل خود را در راهت فدا کردم و همه ایمان و احساساتم را در قدم‌های تو نثار کردم. حالا، ای دل سنگی، از صائب بیدل چه انتظاری داری؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نمی‌دانم تو بی‌پروا نگاه، از دل چه می‌خواهی؟
نثارت کرد جان را، دیگر از بسمل چه می‌خواهی؟
چه منتها ز تیغ اوست، بر گردن، شهیدان را
تو ای خون بحل، از دامن قاتل چه می‌خواهی؟
برون از حیهٔ عقل است، کار قبض و بسط دل
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.