ازان پیچیده ام همچو صدا در ظرف خاموشی
که نتواند نهاد انگشت کس بر حرف خاموشی
نسازد سرمه آفاق شبگردی نفس گیرش
کند چون صبحدم هر کس نفس را صرف خاموشی
ازان رزق صدف گردید فیض عالم بالا
که با آن دستگه دریا ندارد ظرف خاموشی
همین بس فضل خاموشی که در هر انجمن باشد
به نیک و بد نیفتد بر زبانها حرف خاموشی
بود چون پسته بی مغز، صائب باد در دستش
نبندد از لب گفتار هر کس طرف خاموشی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به مفهوم خاموشی و سکوت می‌پردازد. او بیان می‌کند که خاموشی مانند صدایی در ظرفی است که هیچ‌کس نمی‌تواند بر آن انگشت بگذارد. این خاموشی در واقع، فضیلت و جایگاهی در عالم دارد که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. او می‌گوید که در هر انجمن و جمعی، خاموشی به خودی خود صحبت‌هایی از نیک و بد ایجاد نمی‌کند و به نوعی نشان‌دهنده‌ی عمق تفکر و احساسات درونی افراد است. این خاموشی به مانند پسته‌ای بی‌مغز است که اگر کسی صحبت نکند، همچنان ارزش خود را حفظ می‌کند.
هوش مصنوعی: من مانند صدایی هستم که در ظرفی خاموش پنهان شده و هیچ‌کس نمی‌تواند انگشتش را بر حرف‌های خاموشی بگذارد.
هوش مصنوعی: وجود سرمه، نماد زیبایی و روشنایی، نمی‌تواند شب را تحمل کند، زیرا نفس‌های سنگین شب باعث خستگی می‌شود. مانند صبح که هر کس نفس خود را صرف سکوت می‌کند.
هوش مصنوعی: از آن چیزی که در دریای فیض و برکت وجود دارد، همچون مروارید در صدف بهره‌مند شده‌ایم. این هدیه بزرگ از عالم بالاست و این در حالی است که هیچ ظرفی از سکوت و بی‌تحرکی نمی‌تواند آن را در بر گیرد.
هوش مصنوعی: خاموشی دارای فضیلت و ارزشی است که در هر جمع و انجمنی، نمی‌گذارد سخن‌های نیک و بد بر زبانها بیفتد.
هوش مصنوعی: اگر کسی مانند پسته بی مغز باشد، به این معنی که خالی و بدون محتواست، هیچ کس نمی‌تواند او را مجبور کند که سکوت کند یا چیزی بگوید. هر کسی حق دارد در سکوت بماند و به گفتار دیگران گوش دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.