چمن را داغ دارد رویت از گلهای پی در پی
ز ریحان های جان پرور، ز سنبلهای پی در پی
زهی اقبال روزافزون، زهی امید گوناگون
اگر دارد تلافی این تغافل های پی در پی
در آغاز خط از نظاره رویش مشو غافل
که این گل می شود پنهان ز سنبلهای پی در پی
ز خاک نرم گردد نخل را نشو و نما افزون
نماید حسن را سرکش تحملهای پی در پی
چه بال و پر گشاید عندلیب ما در آن گلشن
که گردد دست گلچین غنچه از گلهای پی در پی
توکل کن که شد از سنگ طفلان روزی مجنون
مسلسل همچو زنجیر از توکلهای پی در پی
مرا از چرب نرمی های خط یار روشن شد
که دارد زخم خاری در قفا گلهای پی در پی
مرا دارد دو دل پیوسته در خوف و رجا صائب
نوازش های گوناگون، تغافل های پی در پی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌ها و تجدید حیات در طبیعت و احساسات انسانی می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویری مانند گل‌ها، چمن و عطر خوش گل‌ها، نشان می‌دهد که چگونه زیبایی‌ها در طبیعت به پیوستگی و تداوم خود ادامه می‌دهند. به ویژه اشاره به امید و شگفتی ناشی از این زیبایی‌ها و نیز تأثیر آن بر روح و روان انسان، موضوعاتی هستند که در این شعر برجسته‌اند. شاعر همچنین به تضادهای درونی خود، ترس و امید، و آسیب‌هایی که ممکن است در مسیر تجربیات انسانی وجود داشته باشد، اشاره می‌کند. در نهایت، این شعر بیانگر اهمیت توکل و اعتماد به خداوند در مواجهه با چالش‌های زندگی است.
هوش مصنوعی: چمن به خاطر زیبایی تو گلگون و داغ است، مثل گلهای زیبا که پیوسته در کنار هم شکفته‌اند، مانند ریحان‌هایی که جان انسان را شاداب می‌کنند و سنبل‌هایی که به صورت مداوم در حال رویش و شکوفایی‌اند.
هوش مصنوعی: چه خوش شانسی روزافزون و چه امیدهای متفاوتی! اگر این بی‌توجهی‌های مکرر را جبران کند، واقعاً شگفت‌انگیز خواهد بود.
هوش مصنوعی: در ابتدا به زیبایی و جذابیت چهره‌اش توجه کن؛ زیرا این گل به زودی از دیده‌ها پنهان می‌شود، مانند سنبل‌هایی که پشت سر هم می‌رویند و ممکن است زیبایی‌اش را تحت‌الشعاع قرار دهند.
هوش مصنوعی: از خاک نرم نخل رشد می‌کند و به تدریج زیبایی‌اش بیشتر می‌شود. در برابر سختی‌ها و چالش‌های مداوم، صبوری و استقامت آن افزایش می‌یابد.
هوش مصنوعی: پرنده خوش‌خوان ما در باغی که دست باغبان غنچه‌ها را از میان گلهای پیاپی برمی‌دارد، چه آزادی و زیبایی خواهد داشت.
هوش مصنوعی: به اعتماد و توکل بر خدا بپرداز، چرا که حتی از سنگ، در روزی می‌تواند کودکانی به وجود بیایند. مجنون (شخصیتی عاشق) همواره به محبت و پیوندهای عمیق متکی است، همان‌طور که زنجیری از توکلهای پشت سر هم شکل می‌گیرد.
هوش مصنوعی: به من از نازک‌کاری‌ها و لطافت‌های معشوق آگاهی داد، که در پس ظاهر زیبا و دل‌نشین او، زخم و دردهایی وجود دارد.
هوش مصنوعی: من همواره در نگرانی و امید به سر می‌برم؛ گاهی محبت‌هایی متفاوت دریافت می‌کنم و گاهی هم با بی‌توجهی‌های مکرر روبرو می‌شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.