تابش برق و حیات مختصر باشد یکی
جلوه آغاز و انجام شرر باشد یکی
تلخی و شیرینی عالم به هم آمیخته است
نوش و نیش این جهان مختصر باشد یکی
در قناعت می شود هر ناگواری خوشگوار
خاک پیش مور قانع با شکر باشد یکی
دولت بیدار کوته دیدگان روزگار
با گرانخوابی به میزان نظر باشد یکی
خاکیان بی بصیرت بر زمین چسبیده اند
پیش طفلان مهره گل با گهر باشد یکی
با توکل فکر زاد راه کافر نعمتی است
توشه و زنار ما را بر کمر باشد یکی
هر چه از اندازه بیرون رفت دل را می گزد
خون فاسد در بدن با نیشتر باشد یکی
از گرانباری است کشتی را ز هر موجی خطر
ورنه بر کف ساحل و موج خطر باشد یکی
نیست از نازک خیالی قسمتم جز پیچ و تاب
رشته جان من و موی کمر باشد یکی
آخرت را جمع نتوان کرد با دنیای دون
خوشه را نشنیده ای صائب که سر باشد یکی؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی تضادهای زندگی می‌پردازد و نکاتی از قبیل گذرا بودن حیات، تلخی و شیرینی عالم، اهمیت قناعت و بصیرت در زندگی را مطرح می‌کند. شاعر بیان می‌کند که در دنیای مادیات باید به قناعت تمرین کرد تا سختی‌ها آسان‌تر شوند. همچنین به مشکلات و محدودیت‌های بینش انسان‌ها اشاره می‌کند و ارتباط میان دنیای مادی و آخرت را به چالش می‌کشد، به این نتیجه می‌رسد که نمی‌توان همزمان به هر دو پرداخت و بر انتخاب‌های الهام‌بخش تأکید می‌کند. شاعر با بیان روابط و تضادها در زندگی، غنای تجربیات بشری را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: درخشش برق و زندگی کوتاه است، یکی نمایانگر آغاز و پایان آتش است.
هوش مصنوعی: در دنیا، تلخی و شیرینی به هم مرتبط و ترکیب شده‌اند. این زندگی هم دارای لذت‌ها و هم دردهاست و هر کدام از آنها بخشی از تجربه زندگی را تشکیل می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر انسان به قناعت و رضایت با آنچه دارد بپردازد، حتی سختی‌ها و دشواری‌ها نیز برایش قابل تحمل و خوشایند می‌شود. مانند مورچه‌ای که با شکر خوب است و به دنبال چیزهای بزرگ‌تر نمی‌باشد.
هوش مصنوعی: خوشبختی و کامیابی افرادی که دیدگاه‌های محدود و سطحی دارند، همواره تحت تأثیر خواب و کسالتشان قرار دارد و به اندازهٔ نگرش‌شان محدود است.
هوش مصنوعی: افراد نادان و فاقد بصیرت مانند کودکانی هستند که به زمین چسبیده‌اند، اما کسی که می‌تواند مانند یک مروارید در دل گل باشد، در واقع ارزش و اهمیت بیشتری دارد.
هوش مصنوعی: با اعتماد به خدا و تفکر درست، داشتن فکر و اندیشه در زندگی از نعمت‌های کافرانه است. در حالی که توشه و وسایل ما در سفر، همچون زنجیری به دور کمر ما، باید یکی باشد.
هوش مصنوعی: هر چیزی که از حد خود فراتر رود، مانند خونی فاسد در بدن است که دل را آزار می‌دهد. این آسیب به اندازه‌ای است که با یک نیشتر زدن به بدن، مشابهت دارد.
هوش مصنوعی: کشتی از سنگینی‌اش در خطر است و به خاطر هر موجی ممکن است آسیب ببیند. در غیر این صورت، حتی در کنار ساحل نیز خطر وجود دارد و هر لحظه ممکن است مشکلی پیش بیاید.
هوش مصنوعی: در دل من چیزی جز پیچیدگی‌های عشق و زندگی وجود ندارد، مانند یک رشته که جانم و موی کمرم را به هم پیوند می‌زند.
هوش مصنوعی: دنیا و آخرت را نمی‌توان به راحتی در کنار هم قرار داد. آیا نشنیده‌ای که مانند خوشه‌ای که سر دارد، یکی نمی‌شود؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.