لعل او را بین به دلها بی حجاب آویخته
گر ندیدی اخگری را در کباب آویخته
چون تهیدستی که یابد بر کلید گنج دست
دیده حیران در آن بند نقاب آویخته
خط مشکین گرد رخسار جهان افروز او
مجرمی چندند در روز حساب آویخته
چون زنند اهل تظلم دست در زنجیر عدل؟
آنچنان جانها در آن زلف بتاب آویخته
شوق آسایش نمی داند، وگرنه بی حجاب
ذره ما در فروغ آفتاب آویخته
هیچ کاری از بزرگان برنیاید بی شفیع
قطره از دریا به دامان سحاب آویخته
ساده لوحانی که در دنیای دون پیچیده اند
تشنه ای چندند در موج سراب آویخته
از خیال چشم مخمور تو صائب عمرهاست
پرده ها بر روی بینایی ز خواب آویخته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و تاثیر عمیق محبوبی می‌پردازد که دلها را به تسخیر خود درآورده است. شاعر با بیان صحنه‌هایی شاعرانه، احساسات و حالت‌های مختلف انسانی را به تصویر می‌کشد. او از احوال تهیدستی سخن می‌گوید که به گنجی دست می‌یابد و همچنین از عواقب ظلم و عدالت یاد می‌کند. در نهایت، شاعر به بی‌پناهی انسان‌ها در دنیای مادی اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که در جستجوی زیبایی و آرامش، انسان‌ها در دام خیال و فریب‌های دنیوی گرفتار آمده‌اند. عشق و شوق محبوب در این متن به شدت قابل احساس است و به طور کلی چالش‌ها و تضادهای زندگی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: اگر لعل و سنگ قیمتی او را به خوبی ببینی، متوجه خواهی شد که چگونه به دلها می‌درخشد و خودنمایی می‌کند. اگر این زیبایی را ندیدی، مانند آن است که آتش را در کبابی نمی‌توان دید.
هوش مصنوعی: مانند فردی فقیر که ناگاهی به گنجی دست پیدا می‌کند، چشمانش از شگفتی در آنجا مدهوش و مبهوت شده است، در حالی که خود را در پرده‌ای از راز و پنهان نگه داشته.
هوش مصنوعی: خطوط سیاه و زیبایی که بر روی چهره نورانی او نقش بسته‌اند، همچون گناهکارانی هستند که در روز حساب و کتاب به گردن او آویزان شده‌اند.
هوش مصنوعی: زمانی که اهل حق و عدالت، برای شکایت و استمداد دست به زنجیر عدالت می‌زنند، چگونه می‌توانند امیدی داشته باشند؟ جانها به زیبایی و جذابیت آن یار چنگ می‌زنند و امیدشان را در آن می‌بینند.
هوش مصنوعی: اگر شوق آسایش می‌دانست، به وضوح در نور خورشید خود را نمی‌پوشاند و به راحتی خود را نمایان می‌کرد.
هوش مصنوعی: هیچ کاری از افراد بزرگ بدون وجود واسطه و شفیع انجام نمی‌شود، مثل اینکه یک قطره آب از دریا به سوی ابرها آویخته شده باشد.
هوش مصنوعی: افرادی که در دنیای مادی گرفتار آمده‌اند، مانند تشنه‌هایی هستند که در جستجوی آب در یک سراب به سر می‌برند. آنها به دنبال چیزی هستند که در واقع وجود ندارد و در تلاشند تا از آنچه در دسترس نیست، بهره‌مند شوند.
هوش مصنوعی: از تصور چشمان نوشیده‌ات، عمرها گذشت؛ پرده‌ها بر روی دیدگان، به خواب آویخته شده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.