حیرت زدگان را نشود خواب پریشان
در ساغر گوهر نشود آب پریشان
آبی است که آیینه ریحان بهشت است
از فکر تو آن را که شود خواب پریشان
در دایره ماه همان پرده نشین است
هر چند شود پرتو مهتاب پریشان
با وحدت پرتو چه کند کثرت روزن؟
در تیغ ز جوهر نشود آب پریشان
چون آینه کز نقش، پریشان شودش خواب
دل گشت ز جمعیت اسباب پریشان
در پیرهن بحر شود گرد یتیمی
خاکی که شود در ره سیلاب پریشان
ما در چه شماریم، که دریا شده از موج
در جستن آن گوهر نایاب پریشان
زنهار مده راه به دل عیش جهان را
کز خنده شود غنچه سیراب پریشان
صائب نشود جمع به شیرازه محشر
هر دل که شد از دوری احباب پریشان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف حالتی پریشان و ناامیدانه می‌پردازد که از عشق و دل‌تنگی ناشی می‌شود. او می‌گوید لحظه‌ای که دل به یاد محبوب می‌افتد، خواب و آرامش را از دست می‌دهیم. ساغر (جام) پر از گوهر نیست و آب پریشان نمی‌تواند آن را پر کند. وقتی فردی در دایره عشق قرار می‌گیرد، همچنان از روشنایی و زیبایی دور می‌شود. شاعر در نهایت به این نکته اشاره می‌کند که انسان‌ها در دل خود دچار پریشانی ناشی از دوری عزیزانند و این حالت پریشانی را نمی‌توان به سادگی درمان کرد.
هوش مصنوعی: حیرت‌زده‌ها نمی‌توانند خواب آرامی داشته باشند، مانند آبی که در ساغر گوهر قرار نمی‌گیرد و همیشه آشفته است.
هوش مصنوعی: آبی است که در آن تصویر گل ریحان بهشتی نمایان است و از تفکر تو، آن آبی به دل می‌نشیند و خواب را به هم می‌زند.
هوش مصنوعی: در دایره ماه، همچنان که پرده‌ای وجود دارد، هرچند که نور ماه ممکن است نامنظم و پراکنده باشد.
هوش مصنوعی: وقتی نور یک‌دست و واحدی وجود دارد، کثرت و تعدد روزنه‌ها نمی‌تواند بر آن تأثیر بگذارد. همچنین، اگر چیزی از جوهر و اصل خود دور شود، دیگر نمی‌تواند به حالت اولیه و شفاف خود برگردد.
هوش مصنوعی: وقتی که آینه از انعکاس تصویرش به هم می‌ریزد، دل نیز از دیدن جمعیت و شلوغی دچار آشفتگی می‌شود.
هوش مصنوعی: در چادر دریا، گرد و غبار یتیمی به وجود می‌آید که در مسیر سیلاب به هم ریخته و آشفته می‌شود.
هوش مصنوعی: ما در چه وضعیتی هستیم که دریا از جستجوی آن گوهر نایاب پر از موج و بی‌قرار شده است؟
هوش مصنوعی: مواظب باش که به دل خود راهی به شادی‌های گذرای دنیا ندهی، زیرا این شادی‌ها می‌توانند همچون خنده‌ای غنچه را از لطافت و طراوت خود بیندازند و به حال نگران و آشفته‌ای دچار کنند.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، هیچ دلی نمی‌تواند جمع و سامان بگیرد اگر که به خاطر دوری از دوستانش آشفته و ناراحت باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.