از رخش خواهند جای بوسه نافهمیدگان
در حرم محراب می جویند این نادیدگان
شوق را افسرده می سازد وصال دایمی
می برند از وصل لذت بیش هجران دیدگان
می شوند از سادگی در بوته خجلت گلاب
چون گل بی درد در باغ جهان خندیدگان
عیب دنیا را نمی بینند با صد چشم خلق
گرچه بی پرده است در چشم نظرپوشیدگان
نیستند از روی میزان قیامت منفعل
با دو چشم عاقبت بین خویش را سنجیدگان
در شبستان لحد خواب فراغت می کنند
در دل شبها ز بیداری به خود پیچیدگان
هر که دستار تعین از سر خود وا نکرد
در صف مردان بود کمتر ز سر پوشیدگان
می شوند از لاغری در هفته ای پا در رکاب
از فروغ عاریت چون ماه نوبالیدگان
چون گل رعناست می را زردرویی در قفا
سرخ رو باشند دایم خون دل نوشیدگان
قدر درویشی کسی داند که شاهی کرده است
راحت ساحل شود ظاهر به طوفان دیدگان
از خموشی های اهل فهم در تحسین شعر
می خلد افزون به دل تحسین نافهمیدگان
با کمال بی بری باشند صائب تازه رو
در گلستان جهان چون سرو دامن چیدگان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نقد و تحلیل انسان‌ها و جامعه می‌پردازد و به بررسی ویژگی‌های آنان در مورد عشق، فهم، و حقیقت می‌پردازد. شعر به معانی عمیق‌تری اشاره دارد، از جمله اینکه بسیاری از افراد به دنبال چیزهایی هستند که به آنها واقف نیستند و از واقعیات زندگی غافل‌اند. در عین حال، افرادی هستند که درک عمیق‌تری از زندگی و عشق دارند و اگرچه با چالش‌ها و مشکلاتی مواجه‌اند، در عوض درک بهتری از حقیقت دارند.
شاعر به مسائلی مانند خجالت اجتماعی، نداشتن بصیرت و عدم شناخت عیب‌های دنیا اشاره می‌کند و همچنین بر اهمیت درک و آگاهی در زندگی تأکید می‌کند. در نهایت، او به این نکته می‌رسد که انسان‌هایی که به طبیعت واقعی خود و جایگاهشان در جهان پی ببرند، می‌توانند درک بهتری از زندگی و عشق داشته باشند.
هوش مصنوعی: برخی از افراد نادان فکر می‌کنند که با بوسیدن رخسار محبوب، به چیزی دست یافته‌اند، در حالی که حقیقت این است که آنها باید معنای عمیق‌تری را در مکان‌های مقدسی همچون محراب جستجو کنند.
هوش مصنوعی: دوستی و نزدیکی دائمی، شوق و اشتیاق را کمرنگ می‌کند و لذت وصال به مرور از بین می‌رود، در حالی که دوری از محبوب، نگاه‌های عاشقانه را زنده و پرشور نگه می‌دارد.
هوش مصنوعی: در اثر سادگی و بی‌پروایی، انسان‌ها ممکن است در موقعیت‌های خجالت‌آور قرار بگیرند. مانند گلی که بدون هیچ دغدغه‌ای در جهان زندگی می‌کند و لبخند می‌زند.
هوش مصنوعی: افرادی که چشم‌پوشی می‌کنند و خود را از واقعیت‌های تلخ دور نگه می‌دارند، حتی اگر به وضوح در برابرشان قرار داشته باشد، نمی‌توانند کاستی‌ها و نقص‌های دنیا را ببینند.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، کسانی که با دقت و تأمل نگاه می‌کنند، تحت تأثیر قرار نگرفته و با دو چشم خود، پیامد و نتیجه اعمالشان را می‌سنجند.
هوش مصنوعی: در شبستان قبر، افرادی که در آرامش خوابیده‌اند، در دل شب‌هایی که بیدار هستند و به خود می‌پیچند، در اضطراب و ناراحتی به سر می‌برند.
هوش مصنوعی: هر کسی که هویت و مشخصات خود را کنار نگذارد و خود را همان‌طور که هست بپذیرد، در جمع مردان حقیقی قرار می‌گیرد و کمتر از کسانی است که فقط به ظواهر و پوشش‌های ظاهی توجه دارند.
هوش مصنوعی: در اثر لاغری و کمبود وزن، آنها به سادگی در یک هفته می‌توانند بر روی پاها بایستند و به تلاش و کوشش خود ادامه دهند، مانند ماهی که در حالی که تازه به دنیا آمده، درخششی خاص دارد.
هوش مصنوعی: گل زیبا و خوشبو در کنار می، با رنگ زرد و قرمز خود، همواره نشان‌دهنده‌ی درد و رنج دل‌شکستگانی است که از نوشیدنی تلخ عشق می‌نوشند.
هوش مصنوعی: فقط کسی که تجربه‌ی زندگی در شرایط سخت و فاقد امکانات را دارد، می‌فهمد که داشتن و زندگی در رفاه چگونه است. مانند کسی که در طوفان چشمانش آرامش ساحل را دیده باشد.
هوش مصنوعی: اهل فهم و دانش در سکوت خود، به زیبایی و ارزش شعر پی می‌برند، و این سکوت باعث می‌شود که تحسین آنها بیشتر و عمیق‌تر از افرادی باشد که درک درستی از شعر ندارند.
هوش مصنوعی: افرادی که به اشتیاق و با روحی آزاد در زندگی حضور دارند، مانند سروهایی هستند که در گلستان دنیا سرسبز و با طراوت‌اند و از زیبایی‌های زندگی بهره می‌برند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عیب دنیا را نمی‌بینند کوته‌دیدگان
گرچه بی‌پرده است در چشم نظر پوشیدگان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.