گاهی در آب دیده و گاهی در آتشیم
درمانده متابعت نفس سرکشیم
کردند پای بوس هدف تیرهای راست
ما از کجی مقید زندان ترکشیم
موج سراب در دل شب آرمیده است
ما روز و شب ز طول امل در کشاکشیم
چون خار اگر گلی نشکفت از وجود ما
از جسم زار سلسله جنبان آتشیم
در جام لاله ریخت نمک سردی خزان
ما از می غرور همان مست و سرخوشیم
چیدند گل ز دولت بیدار غافلان
ما همچو خوابهای پریشان مشوشیم
دیویم چون ز خویش خبر دار می شویم
چون بیخبر شویم ز هستی پریوشیم
صائب چو موج بر سر این بحر بیکنار
دایم ز خوش عنانی خود در کشاکشیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از شرایط متناقض زندگی و احساسات انسانی سخن می‌گوید. او به تضادهایی که در زندگی‌اش وجود دارد اشاره می‌کند، مانند بودن در آب و آتش، و درماندگی در برابر خواسته‌های نفس. شاعر به تحمل درد و رنج‌هایی که ناشی از عدم تحقق اهدافش است اشاره دارد و به این نکته پرداخته که در میان امید و ناامیدی، همچنان در حال مبارزه است. او از سراب و خوابهای پریشان یاد می‌کند و در نهایت به احساس ناپایداری و دست‌نیافتنی بودن آرامش اشاره دارد. در مجموع، شعر بیانگر کشمکش‌های درونی و بیرونی انسان است و ما را به تفکر درباره وضعیت وجودی خود دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: گاهی در حالتی هستیم که اشک می‌ریزیم و گاهی در شرایطی که به سختی در آتش احساساتمان گرفتاریم. ما از نافرمانی و تمرد از خواسته‌های نفس سرکش خود رنج می‌بریم.
هوش مصنوعی: هدف تیرهای ما از کجی و انحراف، به پای بوس کسی تبدیل شده است، و ما به خاطر این انحراف، مانند زندانی در ترکش هستیم.
هوش مصنوعی: موجی از سراب در دل شب آرام گرفته است و ما در طول روز و شب به خاطر آرزوهای طولانی‌امان در struggle و تلاش هستیم.
هوش مصنوعی: اگر از وجود ما گلی شکوفا نشود، مانند خاری خواهیم بود و جسم ما همانند زنجیری ضعیف است که آتش را به حرکت درمی‌آورد.
هوش مصنوعی: در ظرفی که حاوی گل لاله است، نمک سردی‌های پاییزی ما ریخته شده است و ما از شراب غرور همچنان شاد و سرمست هستیم.
هوش مصنوعی: گل‌ها را از سرنوشت خوشی و بیداری غافلان چیدند، اما ما مانند خوابهای نامنظم و آشفته به سر می‌بریم.
هوش مصنوعی: وقتی از خودمان آگاه می‌شویم، به دیو درونمان پی می‌بریم؛ اما وقتی نسبت به خود بیخبر می‌شویم، از وجود زیبای خود احساس بیگانگی می‌کنیم.
هوش مصنوعی: صائب، مانند موجی که بر روی دریای بی‌کران در حال حرکت است، همیشه در حال جستجو و کشمکش برای حفظ آرامش و خوش‌نامی خود هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پیوسته ما ز فکر دو عالم مشوشیم
ما از دو خانه همچو کمان در کشاکشیم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.