طومار عمر طی شد و غافل نشسته ایم
در راه آرمیده چو منزل نشسته ایم
بالین ز تیغ کرده و آسوده خفته ایم
بر موج تکیه کرده و غافل نشسته ایم
موج وحباب تاج و کمر از محیط یافت
ما همچنان به دامن ساحل نشسته ایم
مشکل روان شود به دوصد نیش خون ما
از بس میان مردم کاهل نشسته ایم
حیرت نگر که بر دم شمشیر آبدار
در انتظار جلوه قاتل نشسته ایم
از دیر و کعبه دیده امیدوار خویش
پوشیده، روز و شب به در دل نشسته ایم
غفلت به ما چه ظلم ازین بیشتر کند؟
در دور چشم مست تو عاقل نشسته ایم
نومید از کشاکش بحر کرم نه ایم
صائب اگر چه تا مژه در گل نشسته ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به غفلت و بی‌تحرکی انسان‌ها در برابر گذر زمان و خطراتی که آنها را احاطه کرده، اشاره می‌کند. او می‌گوید که عمر به پایان رسیده و ما همچنان بی‌خبر و غیرفعال نشسته‌ایم. با وجود تهدیدها و مشکلات، همچنان به راحتی زندگی می‌کنیم و به سمت آینده‌ای نامشخص حرکت نمی‌کنیم. در واقع، شاعر به انتقاد از حالت عدم عمل و بی‌توجهی مردم اشاره می‌کند، در حالی که باید هوشیار و فعال باشند و از فرصت‌هایی که در زندگی پیش می‌آید بهره ببرند. او از ناامیدی و رکود در مواجهه با مسائل شکایت دارد و به لزوم بیداری و تلاش بیشتر برای تغییر اوضاع تکیه می‌کند.
هوش مصنوعی: عمر ما به سرعت گذشت و ما در غفلت نشسته‌ایم، مانند مسافری که در راه استراحت کرده و در منزل آرام گرفته است.
هوش مصنوعی: بر اثر خطرات و مشکلاتی که در اطراف ما وجود دارد، ما بر روی امواج زندگی آرام و بی‌خبر از این خطرات استراحت کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما با وجود امواج و حباب‌هایی که از دریا می‌آید، همچنان به آرامی در دامن ساحل نشسته‌ایم.
هوش مصنوعی: مشکل حل می‌شود، اما به قیمت دوصد زخم و درد که به خاطر بی‌تحرکی و تنبلی مردم تحمل کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: با شگفتی توجه کن که چگونه در انتظار ظهور قاتل، بر لبه شمشیر تیز و خیس نشسته‌ایم.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که فرد در طول زمان و با امید به آینده، به آرامش و سکوتی در دل خود رسیده است و شب و روز در این حالت به سر می‌برد. او در جستجوی معنایی عمیق‌تر از زندگی است و به دور از شلوغی‌ها و قضاوت‌های دیگران، به تفکر و آرامش درونی پرداخته است.
هوش مصنوعی: غفلت چه ظلمی می‌تواند به ما کند هنگامی که ما با وجود آنکه عاقل هستیم، در دور چشم‌های گیج و سرمست تو نشسته‌ایم؟
هوش مصنوعی: ما از تلاش و تقلا در دل دریای بخشش ناامید نیستیم، صائب، هرچند که در شرایط سخت و دشوار گرفتار شده‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خندان به زیر تیغ تغافل نشسته ایم
در خارزار بر ورق گل نشسته ایم
از انفعال،خار بیابان وحشتیم
چون خار اگر چه در قدم گل نشسته ایم
زیر سپهر پای به دامن کشیده ایم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.