چراغ ماه خطر دارد از رمیدن دل
به ساق عرش فتد لرزه از تپیدن دل
طلسم هستی خود هر که نشکند چو حباب
نمی رسد به مقام نفس کشیدن دل
فغان که نیست درین روزگار بی حاصل
غمی که تنگ کند جای برتپیدن دل
ز شارع کشش دل قدم برون مگذار
که خضر کعبه مقصد بود کشیدن دل
خرد به پرده سرای حواس محتاج است
به گوش و لب نبود گفتن و شنیدن دل
چه فتنه بود نگاه تو درجهان انداخت
که جست عالمی از خواب آرمیدن دل
بیا که می خلد از انتظار آمدنت
چو دشنه ام به جگر شهپر تپیدن دل
چو غنچه جامه رنگین به روی هم مگذار
که می شود همه اسباب لب گزیدن دل
نفس رسید به پایان و در قلمرو خاک
نیافتیم فضای نفس کشیدن دل
ترا که هست دل آرمیده ای خوش باش
که من افتاده ام از چشم آرمیدن دل
چسان به بستر آسودگی نهم پهلو
مرا که سنگ به پهلو زند تپیدن دل
ز شیشه های فلک بانگ الامان خیزد
در آن مقام که میدان کشد رمیدن دل
به گوش هرکه گران نیست از شراب غرور
نوای طبل رحیل است هر تپیدن دل
در آن مقام که صائب به نغمه پردازد
ز شاخسار فتد بلبل از تپیدن دل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حالات روحی و عاطفی انسان پرداخته و به خطراتی اشاره میکند که ناشی از احساسات عمیق و تپش دل است. شاعر از لرزش و تپش دل ناشی از عشق و غم صحبت میکند و بیان میکند که روح و دل در میان سختیها و مشکلات دنیا در حال تپیدن و رمیدن است. او به محدودیتهای زندگی و نیاز به احساسات واقعی اشاره میکند و در نهایت به آرزوی وصال و انتظار برای آمدن محبوبش میپردازد. شعر به نوعی نشاندهنده آسیبپذیری روح انسان و زیبایی و درد ناشی از عشق است.
هوش مصنوعی: ماه به عنوان یک چراغ نورانی، خطراتی دارد. اگر دل از آنچه که در آسمان میگذرد بترسد، ممکن است بر عرش (آسمان) لرزهای ایجاد کند، مانند لرزشی که از تپش قلب ناشی میشود.
هوش مصنوعی: هر کس نتواند طلسم وجودش را بشکافد، مانند حبابی است که نمیتواند به مرتبهی نفس کشیدن و زندگی برسد.
هوش مصنوعی: ای وای که در این زمان بیثمر، هیچ اندوهی وجود ندارد که دل را به تپش بیندازد.
هوش مصنوعی: از مسیر دل خارج نشو و قدمی برندار، چرا که خضر، راهنمایی و هدف کعبه را به عهده دارد و دل باید به سمت آن کشیده شود.
هوش مصنوعی: عقل و فهم نیازمند توجه به حواس هستند و بدون گوش و زبان، امکان گفتن و شنیدن احساسات وجود ندارد.
هوش مصنوعی: نگاه تو آنقدر تأثیرگذار بود که باعث شد جهانی از خواب عمیق بیدار شود و دلها جنب و جوش پیدا کنند.
هوش مصنوعی: بیا تا از انتظار تو رهایی یابم، زیرا دل من مانند دشنهای است که به جگرش نشسته و مدام میتپد.
هوش مصنوعی: مانند غنچه، لباس رنگارنگی را به روی هم نپوشانید، زیرا این کار باعث میشود دل انسان دچار درد و اندوه شود.
هوش مصنوعی: نفس به آخرین مرحلهاش رسید و در دنیای مادی، نتوانستیم جایی برای نفس کشیدن و زندگی دل پیدا کنیم.
هوش مصنوعی: تو که دل آرامی داری، خوش باش؛ چون من از نظر تو افتادهام و آرامش دلم را از دست دادهام.
هوش مصنوعی: چگونه میتوانم در آرامش بخوابم در حالی که دل من به شدت میتپد و مانند سنگ به پهلویم فشار میآورد؟
هوش مصنوعی: از آسمان صداهایی به گوش میرسد که ناله و فریاد است، در مکانی که دل به شدت در حال فراری است و آشفتگی زیادی حس میشود.
هوش مصنوعی: هر کس که دل سنگینی از غرور ندارد، صدای طبل سفر را میشنود که به تپش دلش میافزاید.
هوش مصنوعی: در جایی که صائب با آواز خود دلها را به حرکت در میآورد، بلبل از شدت احساس و هیجان، از درخت به پایین میافتد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.