می پرستان در سر کوی مغان گردند جمع
تیرهای راست در پیش نشان گردند جمع
گرچه درتاریکی شب راه را گم کرده اند
صبح چون روشن شود این کاروان گردند جمع
گرچه چون برگ خزان امروز بی شیرازه اند
زیریک پیراهن آخر غنچه سان گردند جمع
گرچه هر یک در مقامی لاف یکتایی زنند
چون براه افتند چون ریگ روان گردند جمع
این پریشان قطره ها کز هم جدا افتاده اند
در کنار لطف بحر بیکران گردند جمع
تنگی صحرای امکان مانع جمعیت است
جمله باهم در فضای لامکان گردند جمع
در ته دریای وحدت چون گهرهای صدف
زیر یک پیراهن این سیمین بران گردند جمع
چون بسوزد نور وحدت پرده های امتیاز
ثابت و سیار دریک آسمان گردند جمع
چون شود بی پرده خورشید حقیقت آشکار
جمله ذرات جهان دریک زمان گردند جمع
راست کیشان محبت ناوک یک ترکشند
چون گشادی شد به نزدیک نشان گردند جمع
بر فراز ای قهرمان عشق قد چون علم
تا ز اطراف این سپاه بیکران گردند جمع
صائب از درد جدایی خون خود را می خورم
هرکجا با هم دو یار مهربان گردند جمع
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف جمعیت می پرستان و پیروان عشق می‌پردازد که در نگاه اول به نظر می‌رسد پراکنده‌اند، اما در واقع در انتظار نور حقیقت و وحدت هستند. آنها در شب تیره، راه را گم کرده‌اند، اما با روشن شدن صبح به هم ملحق می‌شوند. حتی اگر در ظاهر از هم جدا باشند، در عمق وجودشان متصل‌اند و به زودی به هم می‌پیوندند. شاعر بر این نکته تأکید می‌کند که در مواجهه با حقیقت، همه ذرات جهان به یکدیگر نزدیک می‌شوند و هیچ چیزی نمی‌تواند مانع اتحاد واقعی آنها شود. در نهایت، اشعار بر پیوند عشق و محبت تأکید دارد و خشمی که از جدایی احساس می‌شود، به عشق و دوستی باز می‌گردد.
هوش مصنوعی: عاشقان شراب و می در کنار معبد مغان گرد هم می‌آیند و مانند تیرهای راست و مستقیم، نشانی از همبستگی و اتحادشان به نمایش می‌گذارند.
هوش مصنوعی: هرچند در تاریکی شب برخی راه خود را گم کرده‌اند، اما با روشن شدن صبح، این کاروان دوباره گرد هم خواهند آمد.
هوش مصنوعی: اگرچه امروز مانند برگ‌های پاییزی پراکنده و بی‌نظم هستند، اما زیر یک پیراهن، در آخر به مانند غنچه‌ها جمع می‌شوند.
هوش مصنوعی: اگرچه هر یک از آنها در موقعیت خود از یکتا بودن و برتری سخن می‌گویند، اما وقتی که به حرکت درآیند، مانند ریگی که در کنار هم روان است، جمع شده و به یک سمت می‌روند.
هوش مصنوعی: این قطره‌های پریشان که از هم جدا شده‌اند، در کنار مهربانی دریاي بی‌پایان دوباره جمع می‌شوند.
هوش مصنوعی: فضای محدود دنیا باعث می‌شود که نتوانیم به راحتی با هم جمع شویم. فقط در جایی که محدودیت‌ها وجود ندارد، می‌توانیم به طور کامل با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم.
هوش مصنوعی: در عمق دریای وحدت، مانند مرواریدهای درون صدف، در زیر یک پوشش، این نقره‌ای‌ها گرد هم می‌آیند.
هوش مصنوعی: زمانی که نور یکتایی و اتحاد تابیده شود، پرده‌های تمایز و تفاوت‌ها از بین می‌روند و همه در یک آسمان و در یک جمع قرار می‌گیرند.
هوش مصنوعی: وقتی خورشید حقیقت بدون پرده نمایان شود، تمام ذرات جهان در یک لحظه به جمع خواهند آمد.
هوش مصنوعی: محبت راست‌کیسان همچون تیرکی است که از دور هدف را نشانه گرفته و وقتی که فاصله کم می‌شود، به وضوح خود را نشان می‌دهد و همه گرد هم می‌آیند.
هوش مصنوعی: ای قهرمان عشق، قدر و مقام خود را مانند علم بالا ببر تا در اطراف تو، این لشکر بی‌پایان جمع شوند.
هوش مصنوعی: صائب از درد فراق می‌سوزم و قلبم را به درد می‌آورم، هر جا که دو دوست مهربان دور هم جمع شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.