هرکه وقت صبح درساغر شرابی نیستش
ازسیه روزی به طلع آفتابی نیستش
دل به دست آور که می در ساغرش خون می شود
باده پیمایی که برآتش کبابی نیستش
گوشه ابروی او پیوسته باشد درنظر
چون مه نو جلوه پا در رکابی نیستش
باد پیمایی که دریا رانمی آرد به چشم
پیش روشن گوهران عمر حبابی نیستش
هرکه چون قمری سرافرازی طمع دارد ز سرو
به ز طوق بندگی مالک رقابی نیستش
بیشتر در راه میمانند خواب آلودگان
خواب در منزل کند آن کس که خوابی نیستش
بر نینگیزد ز خواب غفلتش طوفان نوح
هرکه از اشک پشیمانی گلاب نیستش
ازخمار باده دایم زردرویی می کشد
هرکه درساغر زخون دل شرابی نیستش
می دهد خار ملامت کوچه،هر جا بگذرد
هرکه از اسباب دنیا رشته تابی نیستش
سرو ازان در چار موسم تازه روی و خرم است
کز تهیدستی به دل بیم حسابی نیستش
هرکه پهلو بردم شمشیر نتواند نهاد
در رگ جان همچو جوهر پیچ وتابی نیستش
می کند بی آبرویی زندگی راناگوار
خون خود رامی خورد تیغی که آبی نیستش
از ادب دورست صائب معذرت روزسؤال
وقت آن کس خوش که جز خجلت جوابی نیستش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری از صائب تبریزی است که به بیان اندیشه‌ها و احساسات عمیق انسانی می‌پردازد. شاعر در این شعر به مسائلی چون عشق، ناپایداری زندگی، و خواب غفلت اشاره می‌کند. او می‌گوید که کسی که در صبح به شراب نپردازد، روز روشنی نخواهد داشت و دل را باید با محبت پر کرد. همچنین بیان می‌کند که اگر کسی به بندگی راضی نباشد، نمی‌تواند به مقام والایی دست یابد. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که زندگی بدون اشک و پشیمانی و بدون آگاهی از واقعیت‌ها تنها به خجالت می‌انجامد. این شعر به نوعی دعوت به بیداری و خودآگاهی است.
هوش مصنوعی: هر کس در صبح، از شراب ساغر نچشد، از تاریکی و بدبختی به روزی روشن و آفتابی نخواهد رسید.
هوش مصنوعی: دل را به دست بیاور، چرا که شرابی که در جامش است، غم و اندوه را به جانش می‌آورد. کسی که در سوز و آتش قرار دارد، نمی‌تواند شادی و لذت را بچشد.
هوش مصنوعی: ابروی او همواره در نظرمان زیبا و دلرباست، مانند ماه نو که در آسمان می‌درخشد، اما او هرگز در دسترس نیست و نمی‌توان به راحتی به او نزدیک شد.
هوش مصنوعی: باد سفری را انجام می‌دهد که دریا را به چشم نمی‌آورد، و در مقابل پیشگویان روشنی و ارزشمند، عمرش مانند حبابی بی‌ارزش است.
هوش مصنوعی: هر کسی که مانند قمری با افتخار زندگی می‌کند و به آزادی و رهایی از قید و بندها امیدوار است، به جای آنکه به زیبایی‌های ظاهری و مقام‌های بالا وابسته باشد، باید بداند که در واقع به عنوان یک بنده یا غلام در حال زندگی است و از واقعیت‌ها فرار می‌کند.
هوش مصنوعی: افرادی که خواب‌آلود و غافل هستند، بیشتر در مسیر زندگی به مشکل برمی‌خورند و در جا می‌زنند؛ اما کسی که خواب ندارد و هوشیار است، می‌تواند به راحتی از موانع عبور کند و در منزل خود پیشرفت کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که از خواب غفلت بیدار نشود، حتی طوفان وحشتناک نوح هم نمی‌تواند او را متوجه کند، زیرا او از اشک پشیمانی به اندازه گل و گلاب نیست.
هوش مصنوعی: کسی که همیشه در حال نوشیدن شراب است و از خماری آن رنج می‌برد، از دل خونین خود نمی‌تواند شرابی برای سیراب کردن اضطرابش پیدا کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که به دنیای مادی وابسته باشد، در هر جا که برود، با انتقادات و ملامت‌ها روبه‌رو می‌شود و نمی‌تواند از این زنجیره رها شود.
هوش مصنوعی: سرو به خاطر اینکه در تمام فصل‌ها زیبا و شاداب است، نگران فقر و بی‌پولی در دل خود نیست.
هوش مصنوعی: هر کس که به نزد من بیاید، نمی‌تواند جانم را تهدید کند؛ زیرا در برابر من، هیچ‌کس از خود تسلط ندارد و نمی‌تواند حتی به اندازه یک پیچ و تاب کوچک، به من آسیب برساند.
هوش مصنوعی: زندگی رنج و عذاب فراوانی به همراه دارد و کسی که در این شرایط بی‌اعتباری را تجربه می‌کند، در واقع در حال تحمل درد و رنج است. او مانند کسی است که با سلاحی بدون آب، به نبردی می‌رود که نمی‌تواند پیروز شود، زیرا ابزاری برای دفاع یا نجات ندارد.
هوش مصنوعی: از روی ادب باید از صائب عذرخواهی کنم، چون در روز پرسش، زمانی که فردی جز شرمندگی پاسخی ندارد، این وضعیت خوشایند نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.