محمل شوق کجا، کعبه امید کجا
شبنم تشنه کجا، چشمه خورشید کجا
ظرف نظاره خورشید ندارد شبنم
رتبه حسن کجا، حوصله دید کجا
دست کوتاه من و گردن او هیهات است
بال خفاش کجا، تارک خورشید کجا
سایه ای داشت که سرمایه آتش بود
حاصل عمر تهیدست من و بید کجا
عالمی چشم به راه نگه گرم تواند
به کجا می روی ای خونی امید کجا؟
بوریا موج شکر می زند از شیرینی
گل به سامان لب لعل تو خندید کجا؟
آب پیکان ز دل آمد سوی چشمم صائب
آخر آن چشمه سربسته ترا دید کجا؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تضاد و فاصله بین آرزوها و واقعیت‌های زندگی اشاره دارد. شاعر به بررسی مضامینی چون شوق و امید، زیبایی و عدم دسترسی به آنها، و ناامیدی ناشی از فاصله میان آرزوها و دسترسی به آنها می‌پردازد. او با نمادهایی مانند شبنم، خورشید و دیگر عناصر طبیعی، احساس عمیق خود را از دست‌نیافتنی بودن خواسته‌ها و زیبایی‌ها بیان می‌کند. در نهایت، شاعر به جستجوی امید و دل شکستگی ناشی از عدم حصول به آرزوها اشاره دارد و این مسئله را به نوعی فراخوانی برای پیگیری آرزوها و مواجهه با ناامیدی‌ها نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: محل اشتیاق و آرزوها کجا است؟ و امید و آرزوهایی که در دل داریم کجا قرار دارد؟ شبنم تشنه و نیازمندی به زندگی و نور خورشید چقدر دور است؟
هوش مصنوعی: در این بیت بیان می‌شود که زیبایی و جذابیت خورشید به قدری زیاد است که حتی شبنم نمی‌تواند به مقام آن برسد. همچنین اشاره به این دارد که ظرفیت و قدرت دیدن زیبایی‌های بی‌نظیر و بزرگ همچون خورشید خیلی فراتر از توانایی ماست.
هوش مصنوعی: من به او رسیدن نمی‌توانم، چون فاصله ما بسیار زیاد است. مثل این است که بخواهم بال‌های یک خفاش را با تابش خورشید مقایسه کنم.
هوش مصنوعی: سایه‌ای داشتم که نشانه‌ای از آتش و شور زندگی‌ام بود. حالا که زندگی‌ام خالی و بی‌سرشار است، به کجا می‌توانم بروم؟
هوش مصنوعی: شخصی در جستجوی امید و محبت است و از کسی می‌پرسد که به کجا می‌رود؛ او در دل مشتاق است که شاید مسیر او به جایی پر از امید و روشنی برسد. در این حال، نگران و انتظارکش است که شاید در این سفر، خبری از عشق و امید پیدا کند.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و شیرینی لب‌های معشوق اشاره می‌کند. او به نوعی تصویر می‌کند که بستر زندگی، مانند بوریایی، از شادی و زیبایی لب‌های محبوبش پر شده است. همچنین به این می‌پردازد که آیا می‌توان این زیبایی و خوشحالی را در جای دیگری دید یا نه.
هوش مصنوعی: آب از دل من به سمت چشمانم سرازیر شد، ای صائب، در نهایت آن چشمه‌ای که بسته بود، تو را کجا دیدم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.