گلعذار من برون از پرده بوی خود میار
بیقراران رابجان از آرزوی خود میار
نیست ممکن چون رسیدن درتوای جان جهان
عالم آسوده رادرجستجوی خود میار
نیست چون پروای دلجویی ترااز سرکشی
از کمند جذبه دلها رابه سوی خود میار
دردسر خواهی کشیدن از هجوم بلبلان
از لباس غنچه بیرون رنگ وبوی خود میار
می گدازد آه محرومان دل فولاد را
بی سبب آیینه را در پیش روی خود میار
از دو زلف خویش دست شانه راکوتاه کن
صد دل آشفته را بیرون ز موی خود میار
تا به اشک گرم بتوان دست ورویی تازه کرد
از دگر سرچشمه ای آب وضوی خود میار
دارد آتش زیر پااین رنگهای عارضی
غیر بیرنگی دگر رنگی به روی خودمیار
از ته دل گفتگوی اهل حق راگوش کن
خالی از سرچشمه حیوان سبوی خودمیار
گر به جرم سینه صافی سنگبارانت کنند
همچو آب از بردباریهابه روی خود میار
رزق فرزندان حوالت کن به خیرالرازقین
چون کبوتر طعمه بیرون از گلوی خود میار
نیست ظرف باده پرزور هرکم ظرف را
سیل بی زنهار را صائب به جوی خود میار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات عمیق و آرزوهای انسانی می‌پردازد. شاعر از گلعذار خود می‌خواهد که بوی خود را به دیگران نرساند و بی‌قراری‌ها را به وجود نیاورد. او تأکید می‌کند که یافتن محبوب غیرممکن است و در جستجوی او آسودگی نمی‌توان یافت. همچنین، شاعر به جذبه و کشش دلها اشاره می‌کند و به تلخی‌های عشق، دردسرهای ناشی از هیجان و هجوم عاشقان پرداخته است. او با استفاده از تصاویری مانند آه محرومان و رنگ و بوی غنچه، به عمق عاطفه و رنج‌های عاشقانه اشاره می‌کند و به اهمیت صبوری و تحمل در برابر سختی‌ها می‌پردازد. در نهایت، شاعر به رازهای زندگی و روزی دادن به فرزندان و همچنین به بیداری روح و وجود انسان اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: گل رخسار من بیرون از پرده، بوی خود را نیاور. بی‌صبری‌ها را با آرزوی خود آزار نده.
هوش مصنوعی: تو نمی‌توانی در جستجوی خود به آرامش و سکون برسی، زیرا جان جهان در تو نیست و این امکان وجود ندارد.
هوش مصنوعی: تو مانند پروانه‌ای نیستی که برای دلجویی به سوی من بیایی؛ از سرکشی و بی‌تابی دلها، تو را به سوی خود نمی‌کشم.
هوش مصنوعی: اگر دردسر می‌خواهی از هجوم بلبل‌ها، بهتر است که خود را از لباس غنچه خارج نکن و رنگ و بوی خود را نشان ندهی.
هوش مصنوعی: نگران دل‌های رنج‌کشیده نباش، چرا که نمی‌توانی با حرارت عشق آنها را به راحتی ذوب کنی. بی‌جهت آینه را در مقابل خود قرار نده، زیرا دیدن حقیقت همیشه آسان نیست.
هوش مصنوعی: زلف‌های خود را به آرامی شانه بزن و با این کار، دل‌های پریشان را از میان موهای خود بیرون نیاور.
هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی با اشک خود را شست و شو دهی و نویی به خود ببخشی، از منبع دیگری آب و وضویی نیاور.
هوش مصنوعی: آتش در زیر پا شعله‌ور است و این رنگهای زودگذر و ظاهری که بر چهره داری، نگذار تو را فریب دهد؛ همچنان که رنگ‌ها تغییر می‌کنند، باطن واقعی تو هم باید آشکار شود.
هوش مصنوعی: با کمال دقت به سخنان اهل حق گوش فراده، اما از خودت چیزی را که بی‌اساس و ناپایدار است، نگذار.
هوش مصنوعی: اگر به خاطر پاکی دل و نیت خوبت، به تو ظلم و ستم کردند، باید مانند آب آرام و با صبر و شکیبایی به روی خودت بیاوری و نذاری که این شرایط تو را از صبر و شکیبایی‌ات دور کند.
هوش مصنوعی: رازقین خوب را بر فرزندانم روزی ده، همان‌طور که کبوتر طعمه‌اش را از گلوی خود بیرون نمی‌آورد.
هوش مصنوعی: شرابی که در ظرفی قوی و پر از قدرت نیست، نمی‌تواند در برابر طغیانی که به آن آسیب می‌زند، دوام بیاورد. بنابراین، ای صائب، از آوردن این مطلب به جوی خود بپرهیز.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.