رنگ خط برلعل جانان ریختند
خار در پیراهن جان ریختند
سبزه خط جوش زد از لعل یار
طوطیان در شکرستان ریختند
در تماشای تو ارباب نظر
بر سر هم همچومژگان ریختند
تا ز ابرشیشه برق باده جست
می پرستان همچو باران ریختند
زاهدان از حیرت رخسار تو
باده ها بر روی قرآن ریختند
خنده کردی در گلستان غنچه ها
شور محشر در نمکدان ریختند
از شکر خند تو موران زیر خاک
قندها از شیره جان ریختند
از شراب لایزالی ساقیان
جرعه ای بر خاک انسان ریختند
هر کسی را هر چه بایست از ازل
در کنار رغبتش آن ریختند
سبحه پیش زاهدان انداختند
نقل پیش می پرستان ریختند
بر سر بالین بیماران عشق
سنبل خواب پریشان ریختند
خاکساران را به چشم کم مبین
چون عبیر از زلف جانان ریختند
دلبران از قامت همچون خدنگ
در جگر ها تخم پیکان ریختند
نه لگن در گریه ماغوطه زد
شمع ما را خوش به سامان ریختند
گوهر جان را سبکروحان عشق
چون عرق از جبهه آسان ریختند
از محیط تلخکامیهای ما
قطره ای در کام عمان ریختند
جرعه ای آمدفزون از ظرف ما
صبحدم را در گریبان ریختند
چون نریزدگوهر دندان خلق
خون نعمتهای الوان ریختند
صائب از شرم تو ارباب سخن
یکقلم در آب دیوان ریختند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و شگفتی‌های عشق و معشوق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویری زنده و خیال‌انگیز، احساسات عمیق خود را نسبت به محبوبش بیان کرده است. او به رنگ‌ها و طعم‌ها اشاره می‌کند و نمادهای مختلفی از عشق، زیبایی و تأثیر معشوق بر جهان اطرافش را به تصویر می‌کشد. همچنین، شاعر به تأثیر محبت و عشق بر دل‌ها و روح‌های انسان‌ها اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه عشق می‌تواند حتی در دل زاهدان و عابدان نیز نفوذ کند. در کل، شعر به طور کلی درباره تأثیر شگرف عشق بر زندگی و ادراک انسان‌هاست.
هوش مصنوعی: رنگ خطی که بر لعل محبوب نقش بسته، نشان از عشق و نگرانی دارد؛ مانند این که بر اثر عشق، خارهایی در لباس جان نازنین قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: سبزه‌ای که از لبان معشوقه می‌روید، مثل طوطیانی در سرزمین شکر، شیرینی و زیبایی را پخش می‌کند.
هوش مصنوعی: در دیدن تو، صاحب‌نظران و تماشاگران به یکدیگر نگاه کردند و مانند مژگان، در هم ریختند.
هوش مصنوعی: باران نوشیدنی مانند قطرات باران از شیشه‌های ابر مانند جاری شد و می‌پرستان به دور آن جمع شدند.
هوش مصنوعی: زاهدان به خاطر زیبایی و شگفتی چهره‌ات، شراب‌ها را بر روی قرآن ریختند.
هوش مصنوعی: وقتی لبخند زده‌ای در باغ گل‌ها، این شادی و هیجان همچون طعمی خوش در نمکدان پاشیده شده است.
هوش مصنوعی: به خاطر لبخند شیرین تو، مورچه‌ها به زیر زمین رفته و از شکر خود می‌ریزند.
هوش مصنوعی: ساقیان، جرعه‌ای از شراب بی‌پایان را بر زمین انسان جاری کردند.
هوش مصنوعی: هر فردی را مطابق با لیاقتش و با توجه به تمایلاتش، از ابتدای خلقت به شکل خاصی درآورده‌اند.
هوش مصنوعی: دانه‌های تسبیح را جلوی کسی که زهد و تقوا دارد، انداختند و نقل را (شیرینی و خوراکی) جلوی کسانی که به می و نوشیدنی‌ها علاقه‌مند هستند، دپو کردند.
هوش مصنوعی: در کنار تخت بیماران عشق، گل‌های زیبای سنبل خواب آشفته‌ای را پراکنده کردند.
هوش مصنوعی: مردم خاکی و humble را دست کم نگیر، زیرا آنها مانند عطر دل‌انگیز موهای معشوقه، اثرات عمیقی دارند.
هوش مصنوعی: دلبران با زیبایی و قامت خود مانند تیرهایی، در دل‌ها عشق و جذبه را نشانه رفته و اثر گذاشتند.
هوش مصنوعی: شمع ما در حالتی که گلیه‌ای داریم، خاموش نشده و به خوبی در جایی که باید باشد، قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: روح‌های آزاده و عاشق، گوهر وجود انسان را همچون عرقی که از پیشانی می‌چکد، به راحتی و بی‌محابا آزاد کردند.
هوش مصنوعی: از درد و رنجی که در زندگی داریم، قطره‌ای از غم و تلخی به سرزمین عمان منتقل کردند.
هوش مصنوعی: یک جرعه نوشیدنی بیشتر از ظرف ما آمد و صبح زود، آن را در لباس ما ریختند.
هوش مصنوعی: زمانی که گوهر دهان کسی بیرون بیفتد، دیگران به نفع خود از نعمتهای مختلف استفاده می‌کنند.
هوش مصنوعی: شاعر از احساس شرمی که از وجود تو دارد، می‌گوید که بزرگان شعر و ادب حتی جرأت نکردند تا یک حرف هم بر روی کاغذ بنویسند و همه‌ی آن را در آب ریختند. یعنی این‌قدر تحت تأثیر تو هستند که نتوانسته‌اند چیزی بگویند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.