از عود دل گرم من اخگربگریزد
از بزم نفس سوخته مجمر بگریزد
اشکم چو عنان ریز نهد روی به دریا
دریا به نهانخانه گوهربگریزد
در حشر چو آهم علم شعله فرازد
خورشید به سرچشمه کوثربگریزد
یک چشم زدن گر قدح از دست گذارم
جان آبله پا تا لب ساغر بگریزد
از گرمی خونم که دل سنگ گدازد
چون برق نفس سوخته نشتر بگریزد
خواری کش عشق تو به گل دست فشاند
سرگرم تو از سایه افسر بگریزد
گر سینه کند باز دل داغ فریبم
داغ از جگر لاله احمر بگریزد
چون شعله خوی تو کشد تیغ سیاست
آتش به ته بال سمندر بگریزد
چون دست گهربار برون آورد از جیب
از پشت صدف نطفه گوهر بگریزد
صائب چو شوم گرم به توصیف ظفرخان
از خامه من بال سمندر بگریزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان احساسات عمیق خود میپردازد. او از دل داغ و آتشین خود سخن میگوید که از هر چیزی که برایش ارزشمند است، میگریزد. از حسرت و عواطف سوختهاش صحبت میکند و نشان میدهد که چگونه عشق و درد ناشی از آن به شدت او را تحت تاثیر قرار داده است. او در پی به تصویر کشیدن این احساسات، به تصاویر زیبا و شاعرانهای از طبیعت و زندگی میپردازد و در نهایت به این نتیجه میرسد که به واسطه عشق و درد، همه چیز در حال فرار از اوست. این شعر ترکیبی از احساسات عاشقانه و عمیق فلسفی است.
هوش مصنوعی: دل گرم من همچون عودی است که در آتش میسوزد و از جمع و مجالس تنهایی من فرار میکند.
هوش مصنوعی: وقتی اشکهایم مانند دَمهای به سمت دریا روانه میشوند، دریا هم به عمق خود و جایی پنهان میگریزد تا گوهرهایش را محافظت کند.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، هنگامی که من آواره و با صدای نالهام درخشش آتش زبانهکشان را به نمایش بگذارم، خورشید به سمت منبع آب زندگی که کوثر است، فرار خواهد کرد.
هوش مصنوعی: اگر یک لحظه بخواهم لیوان مشروب را از دست بگذارم، جانم به خاطر حسرتی مانند آبلهپایان میخوزد تا لب ساغر فرار کند.
هوش مصنوعی: از شدت احساسم، حتی دلهای سخت و بیرحم هم نرم میشوند. وقتی که نفسم میوزد، مانند تیری تند به سرعت فرار میکنند.
هوش مصنوعی: عشق تو باعث شده که به یک وضعیت نازک و آسیبپذیر دچار شوم. در حالیکه تو در شگفتی و زیبایی غرق شدهای، من از آن سایه و حجاب که تو را احاطه کرده است، فرار میکنم و به حوادث زندگی نمیتوانم توجه کنم.
هوش مصنوعی: اگر دل باز شود و احساسات عمیق را نشان دهد، داغی که بر دل نشسته است، میتواند از لالههای سرخ جگر بریزد.
هوش مصنوعی: زمانی که ویژگیهای واقعی تو تحت تاثیر قدرت سیاست قرار گیرد، آتش مشکلات و خطرات به سرعت از زیر پاهای تو دور میشود، مانند سمندر که از آتش فرار میکند.
هوش مصنوعی: وقتی دستان ارزشمند خود را از جیب بیرون میآورد، نطفهی گوهر از پشت صدف فرار میکند.
هوش مصنوعی: وقتی به توصیف ظفرخان میپردازم، آنقدر غرق در این کار میشوم که کلمات از دستم میگریزند مثل بالهای یک پرنده.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.